Begin deze eeuw bracht ontwikkelaar Millennium Kitchen drie games uit in de Boku no Natsuyasumi-reeks, ofwel My Summer Vacation-reeks. Deze zijn helaas nooit in het Westen verschenen en bleven exclusief voor Japan. In Boku no Natsuyasumi beleefde je een zomervakantie waarin je zelf kon bepalen wat je deed. Je kon bijvoorbeeld vissen of insecten vangen. Daardoor was het enorm rustgevend om te spelen. Afgelopen jaar bracht diezelfde ontwikkelaar Shin chan: Me and the Professor on Summer Vacation -The Endless Seven-Day Journey- uit voor de Nintendo Switch in Japan. Dit is niet een nieuwe game in de Boku no Natsuyasumi-serie, maar vertoont een hoop overeenkomsten. Op 11 augustus kwam deze Shin chan-game dan eindelijk in het Westen uit, maar is het wel een vermakelijke en rustgevende game of hadden ze de game beter in Japan kunnen laten? Je leest het in onze review.
Tijd voor een ontspannende vakantie, toch?
In Shin chan: Me and the Professor on Summer Vacation gaat Shinnosuke (Shin chan) samen met zijn familie voor een week op vakantie bij een vriendin van zijn moeder. Onderweg ontmoeten ze op het station echter een rare man, die vraagt of ze zijn uitvinding willen testen. Hij heeft namelijk een camera ontworpen die tekeningen en stickers van de foto maakt. Uiteindelijk geven ze toe en wordt er een familiefoto van ze gemaakt met die camera. Daarna kunnen ze eindelijk de reis naar hun vakantieadres vervolgen.
In het rustige plaatsje Asso is niet heel veel te doen. Er zijn een paar winkels, de redactie van de krant en een restaurant dat door de jeugdvriendin van je moeder wordt gerund. Daarom ga jij als Shin chan de mensen helpen met hun verzoeken, terwijl je ondertussen geregeld wat vist of insecten vangt. Echter blijkt het algauw niet meer zo rustig te zijn; die rare man van op het station blijkt een professor te zijn met snode plannen. Hij wil namelijk iedereen bang maken door dinosauriërs naar de stad te teleporteren met zijn tijdmachine. Gaat het jou lukken om hem tegen te houden? En wat zit er nog meer achter zijn plannen?
Vermakelijk en rustgevend
Persoonlijk heb ik me enorm met het verhaal vermaakt. Constant wilde ik nog een dag verder spelen om maar te weten te komen wat er zou gaan gebeuren. Ik had in het begin eigenlijk niks van het verhaal verwacht, omdat ik dacht dat dit het zoveelste slappe verhaal zou zijn om de rustgevende game wat interessanter te maken. Maar wat zat ik ernaast, voor mij was dit echt een perfect verhaal dat goed aansluit bij het type spel. In het spel heb je een vast ritme van ochtendgymnastiek, ontbijt, vrije tijd, avondeten, in het donker ronddolen en vervolgens slapen. Hierdoor kan het wel wat saai worden om die vaste elementen, zoals eten en ochtendgymnastiek, telkens te zien. Echter is het liedje tijdens de ochtendgymnastiek wel zeer aanstekelijk. Ik werd daar helemaal blij van. Tevens zorgen de interacties met de personages en de grappige teksten ervoor dat ik een constante drang had om door te spelen. Al met al ben ik er een kleine 12 uur mee bezig geweest om hem uit te spelen.
Shin chan heeft een staminabalk waar tijdens het rondlopen steeds een stukje vanaf gaat. Er is echter geen consequentie voor als de balk leeg is, behalve dat je weer bijkomt in huis met een volle balk. Ik vond het alleen raar dat de balk niet leegloopt bij het doen van vele activiteiten. Dat gebeurt namelijk alleen wanneer het beeld verandert tijdens overgangen bij het lopen. Over deze overgangen later nog meer. Je kan dus in theorie een uur vissen op dezelfde plek zonder dat jouw stamina omlaaggaat.
Prachtige omgevingen
De game speelt zich af midden in de zomer in Japan. Daarom staan er in de prachtige achtergronden vele bloemen in bloei en is het altijd zonnig. Je hebt echt het gevoel om in de natuur rond te lopen, wat versterkt wordt door de vele rondvliegende en -hoppende insecten. Tegen de avond hoor je overal cicaden “zingen” of in de late avond zie je vuurvliegjes vliegen. Ook de personages zorgen voor een levendige wereld, omdat ze altijd wel ergens mee bezig zijn. Je hebt daardoor nooit het gevoel in een doodse wereld rond te lopen. De personages mogen dan wel de typische simpele Shin chan-stijl hebben, maar de achtergronden lijken haast wel met de hand getekend en geschilderd.
Aantal rarigheden
Er is echter wel een grote maar met die achtergronden. Je ziet namelijk amper diepte erin, waardoor je amper kan inschatten of een insect nou voor of achter jou vliegt. Dat betekent dus een hoop in de loze ruimte slaan tot je een keer wonderbaarlijk raak zit. In de avond is dit probleem nog groter, omdat de insecten nog slechter opvallen. Ik heb me er in het begin enorm boos om gemaakt, maar uiteindelijk bleef het ontspannen gevoel hangen en nam ik het voor lief dat ik maar een paar keer extra moest slaan. Hetzelfde probleem zie je soms met vissen. Je gooit je hengel uit en dan zie je een vis ernaartoe zwemmen. Alleen sommige vissen bijten, terwijl ze niet eens in de buurt zijn van de hengel.
Een groot minpunt vind ik het veranderend perspectief tijdens het lopen in de stad. Er is een vaste camera, dus je moet het doen met het perspectief dat de game je geeft. Op een recht stuk weg krijg je soms verschillende perspectieven waardoor je om in een rechte lijn te lopen je de stick steeds anders gepositioneerd moet hebben. Ik heb daardoor in het begin ook steeds rondjes gelopen bij het huis voor ik door had hoe de weg liep. Het is enorm verwarrend en daarbij heb je ook geen minimap om jouw locatie makkelijk te checken. Natuurlijk leerde ik later de route wel kennen en had ik er minder moeite mee, maar het is en blijft hinderlijk. Het voordeel daarentegen is dat ze die prachtige achtergronden hebben kunnen maken vanwege de vaste camera. Alles heeft nou eenmaal zijn voor- en nadeel, maar een logischer perspectief had wenselijk geweest.
Vissen, insecten vangen, Dinosaur Showdown en meer!
Er is meer dan zat te doen in Asso. Ondanks de rare dingen bij het vissen en insecten vangen blijf je er wel constant mee bezig. Er zijn namelijk van beide tientallen soorten om te vangen. Je hebt de vissen ook nodig om te geven aan de winkels. Op drie plekken staan er borden bij zaken met verzoeken voor bepaalde ingrediënten. Dit varieert van vissen tot groentes. Die groentes kan je bij de winkel kopen of je verbouwt ze zelf op het kleine stukje land dat daarvoor bestemd is. Daarnaast organiseren de buurtkinderen in een redelijk verstopte ruimte Dinosaur Showdown. Dit zijn steen, papier, schaar-gevechten, waarbij je bij elke winst een aanval doet. Ik heb dat als een geinige onderbreking ervaren en het is nog best verslavend. Tevens heb je de optie om voor de krant te werken. Je hoeft alleen artikelen aan te leveren van alles wat je hebt meegemaakt. Dat gaat allemaal automatisch, dus je hoeft er vrij weinig voor te doen behalve de artikelen in te dienen.
Shin chan
Ik heb het nu voornamelijk gehad over de game en of het een ontspannend spel is, maar is dit wel een goede Shin chan-game of hadden ze net zo goed een willekeurig ander personage kunnen gebruiken? Mijn mening zit daar eigenlijk net tussenin. De game had namelijk net zo leuk geweest als het een willekeurig ander personage was. Dat had geen afbreuk gedaan aan de game en aan het plezier. De Shin chan-elementen, die erin verwerkt zijn, zijn wel passend. Zo zijn de buurtkinderen repaints van figuren uit de manga/serie. De namen zijn zo goed als gelijk op een enkele letter na, zoals Bu in de game en Bo in de serie. Het mooie is dat Shin chan hier zelf ook naar hint in de game. Hij zegt regelmatig dat ze zo enorm lijken op zijn vrienden thuis.
Daarnaast kan de kenmerkende blote billen boogie niet ontbreken natuurlijk. Helaas is deze niet zo bloot als je verwacht. Wanneer je in de game wil rennen, dan doe je namelijk de blote billen boogie, maar dan met je broek aan. Het is dus allemaal een stuk minder stout dan de serie die vroeger hier op tv was.
Was het een ontspannende vakantie?
Ik kan het voor mijzelf een zeer ontspannende vakantie noemen. Shin chan: Me and the Professor on Summer Vacation -The Endless Seven-Day Journey- is geen vlekkeloze game vanwege meerdere rarigheden. Het veranderende perspectief en de moeite die het kost om de diepte te bepalen zorgen in het begin voor een hoop frustratie. Gelukkig overheerst wel het ontspannen gevoel, maar ik zou zeker wachten op een korting. Met een prijs van €39,99 in de Nintendo eShop is dit aan de hoge kant. Voor rond de €20 zou ik deze game zeker aanraden aan iedereen die van een ontspannende game houdt. Je hoeft echter geen fan te zijn van Shin chan om het spel te kunnen waarderen, maar de fans zullen zeker aan hun trekken komen met de grapjes en typische Shin chan-elementen.
+ Vermakelijk verhaal
+ Rustgevende gameplay
+ Voldoende om te doen in het dorp
+ Dinosaur Showdown is een leuke minigame
+ Typische Shin chan-elementen, maar…
– …Shin chan is veel minder stout dan in de serie vroeger op de Nederlandse tv
– Lastig om te lopen door veranderend perspectief
– Diepte is lastig om in te schatten
– Prijs is aan de hoge kant
DN-Score: 6,8
Shin chan is wel echt jeugdherinnering! Maar voor 40 euro laat ik ‘m wel voorbij gaan voor nu