Afgelopen week heeft Onion Games de anti-RPG ‘moon’ uitgegeven op de Nintendo Switch. Dit is een vrij oud PlayStation 1-spel, maar de release op de Switch is heel bijzonder. Het is namelijk voor het eerst dat het spel in het Engels speelbaar is. De game was namelijk enkel in Japan uitgebracht ver terug in 1997. In die tijd kon je in elke game een instructieboekje verwachten. moon is natuurlijk digitaal uitgebracht, daarom heeft Onion Games ook een digitale handleiding welke erg helpt voordat je het spel gaat spelen. Het spel wordt een anti-RPG genoemd. Dit komt omdat je wel in een role-playing wereld loopt, maar niet de held bent. Hoe zit dat nou helemaal in elkaar en is dit spel na 23 jaar nog steeds prima te spelen? Je leest het in deze review.
Er was eens…
Wanneer je moon voor het eerst opstart krijg je een openingsfilmpje te zien. In deze scene speel je een typische 16-bit RPG, waar je als held vier save-files verkent en uiteindelijk voor de eindbaas, een draak, staat. De opening is erg leuk gedaan; er wordt een knipoog gegeven aan oude vertalingen welke vaak aanvalsnamen verkeerd spelden. Nadat je van je moeder hebt gehoord dat je moet stoppen met spelen, het is namelijk al erg laat geworden, besluit je te gaan slapen. In je droom word je opgezogen in het spel en kom je in het land van Love-de-Gard. Welkom in de role-playing wereld moon!
Het spel wordt dan wel vaak beschreven als een anti-RPG, monsters bevechten zul je niet doen. Je zult wel levels omhoog gaan, niet door vechten, maar door Love te verdienen. Love kun je op verschillende manieren verkrijgen, bijvoorbeeld door mensen te helpen met kleine klusjes. Er zijn genoeg sidequests en deze zijn vaak een bijzondere manier van Love verdienen. Heb je je namelijk ooit afgevraagd wat er met de onschuldige monsters gebeurd in alle spellen die je hebt gespeeld? In moon krijg je daar het antwoord op; je verdient Love door de zielen van de monsters te vangen en ze terug te geven.
Verspreid liefde!
Zoals ik al zei ga je wel levels omhoog met Love, maar je vecht niet, dus hoe zit dat? Heel simpel, als je een level omhoog gaat, gaat je actiemeter omhoog. Je hebt namelijk een gelimiteerde (overlevings)tijd. In het begin kan je alleen de dag verkennen, na een paar levels ook stukjes van de nacht. Je kunt dit altijd nog tijdelijk verhogen door voedsel te eten. Voordat de tijd op is, moet je terug zijn in je bed, wat tevens een opslagpunt is. Dit systeem is in het begin wat irritant, omdat je niet echt de vrijheid hebt om je gang te gaan. Gelukkig blijf je door te levelen steeds langer wakker. Het begin voelt door dit systeem langzaam, maar gelukkig is dit irritatie gevoel na een paar uur weg.
moon kent een dagensysteem, elke week in Love-de-Gard bestaat ook uit zeven dagen. Elke bewoner zal zijn eigen planning hebben. Sommige NPC’s kun je bijvoorbeeld alleen op een bepaalde dagen vinden. Zo kun je de bakker altijd vinden in zijn bakkerij, echter zal hij in één avond te vinden zijn in de plaatselijke bar waar je leert dat het een alcoholist is. Al deze kleine verhalen maken het spel enorm levendig. Iedereen heeft wel wat unieks en dat maakt het verkennen zo leuk.
Audiovisueel
Dat moon een oude game is, zal je vast niet zijn ontgaan in de graphics. De graphics zijn natuurlijke niet zo scherp, maar daar wordt het speelplezier niet minder van. Daarnaast speel je het spel in een 4:3 verhouding, maar dat vond ik niet storend. Het spel is dus voor het eerst speelbaar in het Engels en de dialogen voelen erg fris aan. De humor kun je vergelijken met die van EarthBound. Bij het spel heb je in het begin echt een handleiding nodig, er wordt niet veel verteld in het spel zelf. Dat is natuurlijk een beetje onhandig, maar logisch als je terugdenkt aan het belang van instructieboekjes in die tijd. De soundtrack is ook prima en dat kan ook gezegd worden van de geluiden die de personages maken.
Conclusie
moon is een geweldige game die 23 jaar na de originele release zich als een huis staande weet te houden. De humor is erg fris, daarnaast is het een understatement om te zeggen dat het concept uniek is. Je verkent een RPG-wereld, waar je zelf niet vecht, maar juist de onschuldige, verslagen monsters helpt die wel zijn bevochten door de held. Er zijn wel wat kleine minpuntjes, bijvoorbeeld het wat langzamere begin en het gebruik van een handleiding, maar dit mag absoluut geen reden zijn om het spel niet op te pakken!
Cijfer: 9,2
Klinkt goed!
Niet verkeerd, ga hem eens op mijn verlanglijstje zetten