God is dood, maar nog niet dood genoeg. Welkom in de wereld van Alder’s Blood.
Alder’s Blood speelt zich af in een wereld met een hoog horrorgehalte. Weerwolven, monsters en andere gruwels terroriseren de wereld, terwijl de mensheid zich in steden en dorpen verstopt. Dat is maar goed ook, want dit is de schuld van van de mensen zelf. Het verhaal is namelijk dat de wereld in relatieve vrede leefde, onder een god die compassie en vreugde deelde. De mensheid wou echter meer en vermoorde hun god. Dat bleek weliswaar niet zoveel moeite te kosten, maar god bleek achteraf maar gedeeltelijk dood te zijn.
Zijn ondode vorm is hetgeen wat de “darkness” heeft binnengelaten en welke de gruwelen maakt die de wereld nu als hun speeltuin zien. Gelukkig is het niet alleen maar doom en gloom. Diezelfde darkness heeft voor de “hunters” gezorgd, mensen die niet helemaal menselijke zijn. Zij vechten tegen de veranderingen met als enige levensdoel de wereld te beschermen en de darkness te verbannen.
Wie ben je en wat doe je in Alder’s Blood?
Jij speelt de leider van zo’n hunter-gemeenschap, de chief. Als chief ben jij verantwoordelijk voor jou clan, en ben je de baas over alles wat er met jouw clan gebeurd. Het is dan ook een verassing als je hoort dat Duke, een trouwe vriend en oud hunter, er alleen op uit is gegaan. Iedereen weet dat je als eenzame hunter niet opgewassen bent tegen de vele monsters, dus waarom zou hij dit doen? Je snelt achter hem aan en vindt hem uiteindelijk op de plek waar god zou zijn vermoord. Gewond en blind brabbelt hij over dingen… gruwelijke dingen die hij zou hebben gezien. God, zijn lijk en krachten die in de rest van de darkness schuilen… het lijkt erop dat hij iets gezien heeft dat hij niet had mogen zien. Is dit jullie kans om de wereld eindelijk weer normaal te krijgen?
Deel 1: de voorbereiding
De gameplay van Alder’s blood bestaat verder uit twee delen. Allereerst bestaat een groot deel uit het micromanagen van je resources en hunters, op een manier die nog het meest aan Darkest Dungeon doet denken. Net zoals daar heb je een soort van Hub (gerepresenteerd door een heuse karavaan) waarin je alles kan bijhouden en kunt bedenken wat je op een dag wilt doen. Is er genoeg eten om je hunters te behouden? Hebben we genoeg wapens om iedereen te bewapenen en hoe gaat het eigenlijk met je Hunters?
De wereld van Alder’s Blood is een gevaarlijke, en je zult met veel dingen rekening moeten houden. Zo kun je er voor kiezen om Hunters op pad te sturen om recources te verzamelen, maar er is altijd een kans dat ze een ongeluk krijgen of in een hinderlaag lopen. Je kunt daarvoor mensen op de uitkijk zetten maar dan heb je weer minder mensen om op pad te gaan. En alhoewel hunters dankzij hun affiniteit met de darkness geoefende monster hunters zijn, betekent het ook dat ze gevoelig zijn voor corruptie. Laat dit te ver gaan en je zult niet alleen je hunter verliezen, maar ook schade doen aan de rest van je karavaan. Een oplossing is om ze tijdig op te offeren waardoor je EXP door kunt geven. Maar wat nou als dit je beste speler is? Wat doe je dan?
Deel 2: De jacht op het kwaad.
Het tweede gedeelte van de gamplay bestaat uit de Hunt, oftewel de missies die je uitvoert. Dit zijn de gevechten in de game en deze zul je vooral doen om het verhaal verder te laten gaan of je medemens te helpen voor extra recources en EXP. Gevechten spelen zich af op een grid-achtig gevechtsveld, waar je één voor één je hunters over laat verplaatsen. Je acties worden gerepresenteerd door een stamina bar. Iedere hunter heeft zijn eigen bar en elke actie gebruikt een stukje stamina.
In tegenstelling tot andere games zul je hier echter nadrukkelijk NIET meteen het dichtstbijzijnde monster moeten gaan aanvallen. Alder’s blood is namelijk een stealth-based game. Vanaf het begin maakt het spel je één ding duidelijk: dat je monsters niet alleen aankunt. Sta op een verkeerd moment op een verkeerde plek en de monsters zullen je niet alleen opmerken, maar ook je beurt onderbreken om je eens flink op je muil te slaan. In plaats daarvan is het de bedoeling dat je rustig te werk gaat, waarbij verstoppen en op het goede moment wachten de enige manier is om te winnen. Interessant is daarbij dat verstoppen niet eens genoeg is, je zult ook rekening moeten houden met geur en geluid. Maak teveel geluid en andere monsters zullen je horen, en je geur (gedragen door de wind) kan je positie ook verraden.
De game geeft je gelukkig veel mogelijkheden om dit zo goed mogelijk te doen, waarbij je wel goed op moet letten wanneer je wat toepast. Zo kun je elke hunter twee wapens meegeven, (elk met hun eigen stamina kosten, damage types en geluidsniveau) een aantal charms (waarmee je bijvoorbeeld verder kunt lopen of je eigen geur verbergt) en een aantal tools. De laatstgenoemde zijn voorwerpen waarmee je vallen kunt plaatsen of andere speciale effecten hebben. Daarnaast heeft elke hunter de mogelijkheid om stenen te gooien om de aandacht te trekken, en zwarte magie te gebruiken om monsters in één keer af te maken. Vooral dit laatste zal erg handig zijn, maar is alleen te gebruiken als je een monster al op zijn knieën hebt weten te krijgen door bijvoorbeeld een onverwachte aanval. Zo’n missie heeft nog aardig wat voeten in de aarde!
Een fantastische sfeer
Dit alles wordt verder gedragen door een grimmige maar interessante stijl, die me nog het meest aan stripboeken doet denken. De afbeeldingen hebben donkere, harde lijnen met veel rood en tegengestelde kleuren. Landschappen zien er vreemd en verlaten uit en de felle kleur paars, die in een mistig bos hangt, geeft meteen het gevoel dat iets niet klopt. Alles aan de stijl straalt een gevoel van hel en verdoemenis uit en de muziek doet daar heerlijk aan mee. Langgerekte tonen met een droevige piano vergezellen je, maar soms wil de muziek er ook wel eens helemaal mee ophouden. In plaats daarvan wordt je dan getrakteerd op het nerveuze briesen van de paarden of vage geluiden die uit het bos komen.
Ook het verhaal doet hier goed aan mee. De dialogen zijn goed geschreven, en de verschillende personages die je tegenkomt voelen op het eerste gezicht nooit helemaal veilig aan. Hoewel het nooit helemaal horror wordt, doet de gehele game een goede poging om een ongemakkelijke sfeer neer te zetten. Hierdoor blijf je op je hoede, zelfs terwijl die ene fractie met wel hele goede voorstellen komt…
Gameplay bugs
Het probleem met Alder’s Blood is echter dat de game niet voor de Switch gemaakt is. De manier waarop dingen geselecteerd worden is hierbij het vervelendst. Hoewel het zich afspeelt op een grid-achtige gevechtsveld, selecteer je niet een vakje, maar een punt op dit grid. Een punt waar je met een cursor daadwerkelijk op moet klikken. Met een gevoelige joystick. Meer dan eens klikte ik op een verkeerde plek en in een game waarbij daadwerkelijk elke keuze cruciaal is, kun je je voorstellen dat zoiets voor grote problemen kan zorgen. Dit alles werd erger in handheld mode, waarin dezelfde gameplay wordt toegepast, maar dan kleiner.
Ook kwam ik verschillende bugs tegen, waarvan sommige mijn spelplezier behoorlijk in de weg zaten. Dat charms in plaats van hun functie hun code lieten zien kon ik nog mee leven, maar het feit dat soms functies niet werkten zijn dingen die toch echt in de weg zitten als je lekker aan te spelen bent. Als laatste vind ik het lastig in te schatten hoe lang deze game leuk blijft. Het verhaal en de sfeer dragen de game momenteel, maar de gameplay lijkt snel terug te vallen in een bepaald ritme. Sluip van bosje naar bosje, zorg ervoor dat je niet gezien wordt en hoop met heel je hart dat de wind niet draait. Versla monsters door ze van achter neer te steken en laat een ander ze uitdrijven. Klaar. Volgende.
Conclusie
Alder’s Blood is een spel met veel verschillende onderdelen, waarbij de één net even wat beter tot zijn recht komt tot andere. De stijl en muziek zijn fantastisch, en de sfeer die probeert neer te zetten (Victorian-Western met lovecraftian horror) komt goed tot zijn recht. Ook het micromanagen is leuk gedaan, waarbij je veel mogelijkheden hebt om efficiënt je hunters te kunnen voorbereiden. Het enige waar ik mijn twijfels bij heb zijn de missies. De gameplay lijkt snel in de herhaling te vallen en er is niet echt een reden om nieuwe technieken te proberen als je iets gevonden hebt dat werkt. Ben jij echter fan van tactische games als deze, dan raad ik hem zeker aan. Er zitten een paar mechanieken in die niet in elke game terugkomen. Het feit dat de game je meteen straft voor roekeloos gedrag maakt het daarnaast dat je altijd op je hoede moet blijven. Alder’s Blood is vanaf 13 maart te downloaden in de switch e-shop, voor €19,99.
jammer van de foutjes, klinkt namelijk erg leuk