Vorige week verscheen er een nieuwe generatie Pokémon-games. Voor het eerst waren deze te spelen op de Switch. Of dat een succes is lees je hier.
Eerder deze week kon je lezen dat Pokémon Sword & Shield het qua verkoopaantallen erg goed doen. Binnen een week waren de spellen al meer dan zes miljoen keer verkocht. Het is daarmee het snelst verkopende spel op de Switch tot nu toe. Of deze verkopen ook terecht zijn kan je lezen in deze review. Er was nogal wat kritiek in de aanloop naar de release. Terecht of niet?
Gotta catch… some of them!
De slogan van Pokémon is natuurlijk “gotta catch ‘em all”. Het vangen van zo veel mogelijk verschillende monsters heeft dan ook altijd centraal gestaan in de spellen. Het begon ooit met Pokémon Red & Blue waar 151 verschillende monsters in zaten. Later werd dit nummer steeds verder uitgebreid. Ieder volgend spel had namelijk alle Pokémon uit de eerste spellen plus een aantal nieuwe.
Game Freak maakte eerder al bekend dat deze spellen niet alle eerder uitgebrachte Pokémon zouden bevatten. Dit was meteen al een groot discussiepunt. Veel fans vonden dit belachelijk en ze steunden de beslissing van Game Freak niet.
Persoonlijk was ik dan ook erg benieuwd hoe het spel zou gaan spelen. Zou je nu bijvoorbeeld veel dezelfde Pokémon tegen komen? Het antwoord is nee, zeker niet! In geen enkel eerder Pokémon-spel zag ik in het eerste uur zo veel verschillende monsters. Hoewel het totaal dan misschien minder is dan voorheen, is de diversiteit en verkrijgbaarheid van de monsters groter dan ooit.
Gedurende het spel blijft deze diversiteit aanwezig. In tegenstelling tot eerder spellen vind je nu ook veel geëvolueerde Pokémon. Zelfs monsters waarvoor je vroeger moest ruilen of een speciale steen moest gebruiken kom je nu gewoon in het wild tegen. Wees dus niet bang dat je snel uitgekeken zal raken op de hoeveelheid monsters in het spel.
Can I be, the very best?
Pokémon-fans zullen het voornamelijk kennen van de anime, de zin “I wanna be, the very best. Like no one ever was”. Het verhaal van Ash Ketchum, de hoofdpersoon uit de serie, was dan ook op de beste Pokémon trainer ooit te worden. Ditzelfde doel stond je als speler van de games te wachten.
Ook in deze game draait het verhaal vooral om de allerbeste Pokémon trainer te worden. Om jezelf te bewijzen zal je eerst acht verschillende gyms moeten verslaan. Deze zijn iets veranderd ten opzichte van vroegere spellen. Het eerste wat opvalt zijn de enorme stadia waarin deze gyms gevestigd zijn. In eerdere spellen waren deze gebouwen nauwelijks te onderscheiden van normale huisjes maar dit keer springen ze er echt uit. Niet alleen het uiterlijk is veranderd, ook de manier waarop je er in strijdt werkt wat anders.
In deze games zal je namelijk eerst een uitdaging moeten voltooien voordat je de leider van de gym kan uitdagen. Dit kan variëren van het hoede van een kudde schapen tot het beantwoorden van een aantal vragen. Zo heeft iedere gym zijn eigen persoonlijke twist.
Heb je alle acht de gyms doorlopen dan wordt het tijd om de huidige kampioen uit te dagen. Tussen het verslaan van de laatste gym en het uitdagen van de kampioen zit de meeste voortgang in het verhaal. Waar in het begin alleen kleine hints worden gegeven, draait het dan nog vooral om het verslaan van alle gyms. Het plot van het verhaal valt uiteindelijk in een dik uur allemaal op zijn plek.
Hoewel Pokémon-spellen nooit echt bekend hebben gestaan om hun goede verhaal is het dit keer wel echt matig. Er zitten een aantal leuke karakterontwikkelingen in maar een echte verhaallijn ontbreekt. Ook na het verslaan van de kampioen is er amper nog wat te doen in de zogenaamde postgame, althans, niet vanuit het verhalende punt gezien.
Maar, wat moet ik dan nog doen?
Gelukkig hebben we dit jaar ook de “wild area”. In dit gebied kan je vrij rondlopen en kom je een enorme diversiteit aan (sterke) Pokémon tegen. Je zou hier dus je best kunnen gaan doen om je Pokédex compleet te maken. Ook kan je hier “raids” gaan doen. Deze kennen we al uit Pokémon Go en zitten nu ook in deze mainline-titel. In raids neem je het samen met drie andere spelers op tegen enorme Pokémon.
Deze raids moeten er voor zorgen dat je ook na het uitspelen van het spel nog regelmatig terugkomt naar het spel. De Pokémon die je in raids kan vinden zullen namelijk in de loop der tijd veranderen.
Verder kan je jouw gevangen Pokémon trainen of ruilen. Heb je een goed team dan is het tijd om vrienden of willekeurige spelers uit te dagen voor een gevecht. Deze online communicatie verloopt wel wat anders dan eerst. Het welbekende GTS is vervangen door Y-Comm. Je kan er hier voor kiezen om gebruik te maken van lokale communicatie met spelers in de buurt, of om verbinding te maken via het internet.
Door middel van een code kan je makkelijk vrienden vinden om te ruilen of te vechten. Gebruik je geen code? Dan wordt je willekeurig aan een andere speler gekoppeld. Een functie die helaas ontbreekt is het aanbieden van je Pokémon op een soort ruilmarkt. Vroeger kon je een Pokémon aanbieden en aangeven wat je daar voor terug wilde krijgen. Je kon het spel dan afsluiten en als je later weer verder ging kon je zien of er een ruilpartner gevonden was.
Het ontbreken van deze functie zorgt ervoor dat je wat meer moeite zal moeten doen om je Pokémon dex compleet te maken. Wel kan je nu verder spelen terwijl je aan het zoeken bent naar een ruilpartner. Zo zitten er ook aan Y-Comm echt wel wat positieve kanten.
Blijf vooral genieten!
Hoe komt het dan dat ondanks een matig verhaal, minder Pokémon dan vroeger en een slechter uitgevoerde online modus het spel toch zo goed verkoopt? Mijn inziens komt dit vooral door de sfeer die de Pokémon-spellen neer weten te zetten. De dorpjes waar je als trainer doorheen loopt zien er leuk, interessant en divers uit. In combinatie met de sfeervolle muziek waan je je echt weer even in een andere wereld.
Op muzikaal gebied zou ik geen minpunt kunnen benoemen. Alle locaties hebben mooie muziek die goed aansluit bij de omgeving. Ook de geluidseffecten zijn niet vergeten. Wanneer je in een stadion een gymgevecht aan het houden bent hoor je het publiek op de tribunes juichen. Dit geeft de gevechten een nog intenser gevoel.
Grafisch ziet het spel er zeker niet verkeerd uit. Vergeleken met andere spellen op de Switch is er voor Pokémon zeker nog een flinke stap te maken. Maar als je het naast de 3DS-spellen houdt zien we nu toch zaken die vroeger voor onmogelijk werden gehouden.
Als je de originele Pokémon met 151 verschillende monsters en simpele graphics mooi vond, dan zal je ook zeker gaan genieten van deze spellen!
Conclusie
Met de komst van Pokémon Sword & Shield heeft Game Freak hun eerste stap gezet om de Pokémon-serie naar een console te brengen. Hoewel ze hiervoor een aantal radicale beslissingen hebben gemaakt, is het in de basis nog steeds een heel vermakelijk spel. Het magere verhaal wordt gecompenseerd door de uitgebreide wild area en het gemis van sommige Pokémon wordt opgevuld met een breed aanbod oude en nieuwe monsters.
Combineer je dit alles met de aantrekkelijke graphics en geweldige muziek dan heb je een formule die het nog steeds heel erg goed doet. Het zou Game Freak sieren als ze in een volgende generatie iets meer focus leggen op het verhaal. Weten ze er dan ook nog meer Pokémon in te stoppen én de online wat te verbeteren? Dan hebben we een absolute topper. Maar ook nu al is het een spel wat ik iedere bezitter van een Switch kan aanraden.
duidelijke en eerlijke review