Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[REVIEW] Super Smash Bros. Ultimate

Maakt het nieuwste deel in de Smash Bros.-serie zijn titel waar?

Maakt het nieuwste deel in de Smash Bros.-serie zijn titel waar?

64, Melee, Brawl, For 3DS/Wii U, Ultimate. De vijfde titel in een van de bekendste vechtseries die er bestaat. Al bijna 20 jaar brengen Masahiro Sakurai en zijn teams de grootste sterren uit het Nintendo-universum bijeen voor een grote knokpartij. Sinds Brawl sluiten zich hier zelfs grote third-party personages bij aan, waardoor de strijd alleen maar diverser is geworden. De laatste titel in de serie – Super Smash Bros. Ultimate – belooft al het goeds wat de serie te bieden heeft bijeen te brengen voor het, zoals de naam doet vermoeden, ultieme deel in de serie. Weten de grote groep personages, levels en modi deze titel waar te maken? Je leest het in onze review.

Een ensemble van helden

Het is moeilijk om een Smash-game te reviewen en niet meteen te praten over hetgeen waar de meeste aandacht naar uit gaat voor de release: de selectie aan speelbare personages. Vanaf de volledige aankondiging van Ultimate tijdens E3 2018 weten we dat de tagline van de game ‘Everyone is Here’ is. Wat belooft dat? Alle personages die ooit speelbaar zijn geweest in een Smash Bros-game zijn terug; zelfs degene die eerder een game hebben overgeslagen. Oude bekenden zoals Snake, Ice Climbers, Young Link en Wolf maken hun comeback en sluiten zich aan bij veteranen als Mario, Link en Samus. Dat betekent niet dat ze volledig in hun oude vorm zijn teruggekeerd. Het team heeft duidelijk zijn uiterste best gedaan om elk personage aan te passen en nieuwigheden toe te voegen. Zo voelde Link bijna aan als een nieuw personage met zijn Breath of the Wild-uiterlijk, Remote Bomb Runes en nieuwe animaties. Hij is echter niet de enige, de hele cast voelt ontzettend fris aan en er zijn genoeg veranderingen om de meeste terugkomers up-to-date te brengen voor de nieuwe game. 

Misschien nog belangrijker dan de Smash-veteranen zijn de nieuwkomers. Masahiro Sakurai waarschuwde tijdens E3 2018 dat we niet al te veel nieuwe personages moesten verwachten, omdat er veel moeite gestoken wordt in het terugbrengen van de volledige oude cast. Toch heeft het team het voor elkaar gekregen om elf nieuwe game iconen toe te voegen, voor een groot totaal van 74 speelbare personages. De nieuwkomers worden over twee groepen verdeeld: zes volledig nieuwe personages en vijf Echo Fighters. Echo Fighters zijn eigenlijk klonen van bestaande personages met een aantal kleine verschillen. Zo is Chrom vooral gebaseerd op Roy, maar mist hij de vuurelementen in zijn zwaard en kopieert hij zijn bovenwaartse speciale aanval van Ike. Dark Samus is wat zweveriger dan Samus en gebruikt elektrische aanvallen zodat vijanden wat langer verdoofd zijn na een aanval. 

Het belangrijkste zijn echter de échte nieuwkomers en deze stellen absoluut niet teleur. Van Inkling tot Ridley, van Simon tot King K. Rool, alle zes de nieuwe personages voelen ontzettend origineel aan en spelen heerlijk. Ze hebben allemaal een compleet eigen stijl waarmee ze zich onderscheiden van de bestaande cast. Inkling gebruikt net als in Splatoon wapens die inkt als munitie gebruiken. Net als in haar eigen games vult ze deze wapens met de inkttank op haar rug. Deze kan echter leeg raken, waardoor sommige aanvallen geen of minder schade aanbrengen. Op dat moment ben je behoorlijk kwetsbaar en moet je snel je tank bijvullen. King K. Rool is een andere veelgevraagde vechter en gebruikt allerlei aanvallen uit zijn baasgevechten uit de Donkey Kong Country-serie. Zo gebruikt hij zijn boomerang-achtige kroon, geweer met zuigfunctie en veel te kleine backpack om van een afstand behoorlijke schade toe te brengen. Komt je tegenstander te dicht bij? Dan gebruik je een van zijn krachtige Smash-aanvallen of zijn buikplaat-counter om terug te slaan.

Ik kan wel doorgaan over de andere nieuwkomers, zoals Simon Belmont, die aanvoelt alsof je een echte Castlevania-titel aan het spelen bent of Isabelle, die met haar vele bijzondere gereedschappen een stille kracht op een afstand is. Er is voor ieder wat wils en ondanks dat het een stuk minder nieuwkomers zijn dan in de vorige Smash-titels, heeft het ontwikkelingsteam duidelijk kwalitatief uitmuntend werk geleverd. 

Overal valt wel wat te knokken

De idee van Smash Bros. is de afgelopen jaren niet veel veranderd, maar kleine aanpassingen en toevoegingen laten elke game in de serie toch uniek aanvoelen. Het hoofdprincipe in Ultimate is precies zoals het altijd was: breng genoeg schade toe aan een tegenstander en sla hem het level uit. De levels zijn net als de personages altijd een belangrijk onderdeel geweest van elke Smash Bros.-game. Ultimate bevat maar liefst 103 verschillende gebieden om in te strijden, meer dan welke andere titel in de serie. 

Alle levels zijn duidelijk met zorg gemaakt en zitten boordevol details. Terugkerende levels uit Melee en Brawl hebben voor het eerst in de serie een volledige make-over gekregen en voelen soms bijna nieuw aan. De achtergrond van Bridge of Eldin ziet er levendiger dan ooit uit en Fountain of Dreams ziet er gewoon magisch uit. Ook terugkerende levels uit Super Smash Bros. for 3DS zijn nu eindelijk te spelen in hd-kwaliteit en zien er stuk voor stuk fantastisch uit. 

Ultimate voegt echter maar een handjevol compleet nieuwe levels toe. Als we Battlefield en Final Destination niet meerekenen, bevat Ultimate maar vier exclusieve levels. Hoewel het aantal behoorlijk laag is, zijn de nieuwe gebieden wel van erg goeie kwaliteit. Ze ogen allemaal erg mooi en hebben hun eigen unieke elementen. Zo is de Great Plateau Tower een lust voor het oog met het uitzicht van Hyrule uit The Legend of Zelda: Breath of the Wild op de achtergrond en heeft Dracula’s Castle verschijningen van bekende monsters uit de Castlevania-serie. 

Hoewel de selectie van levels enorm is en er zeker genoeg diversiteit is, is het toch jammer dat er niet meerdere nieuwe arena’s zijn toegevoegd. Voor fans van de serie zullen de meeste levels zeer bekend aanvoelen en dan is het misschien niet genoeg dat ze een enorme grafische make-over hebben gekregen. 

Licht en spirits

Hoewel alle Smash Bros.-titels ongeveer dezelfde kern delen, proberen de ontwikkelaars elke game een eigen identiteit te geven. Super Smash Bros. Ultimate voegt voor het eerst sinds Brawl een verhalenmodus toe: World of Light. Deze modus gaat hand in hand met het nieuwe Spirits-systeem. Spirits zijn de overblijfselen van bekende gamepersonages nadat ze van hun fysieke vorm zijn ontnomen door Galeem, de grote slechterik in World of Light. Deze Spirits kunnen worden bevrijd in Spirit-gevechten: het hoofddoel van de verhalenmodus. 

Spirit-gevechten zijn te vergelijken met de Event Match-modus uit vorige Smash-game. Deze gevechten hebben namelijk allemaal speciale regels en eigenschappen die aansluiten bij de Spirit waartegen je vecht. Neem je het op tegen Joan, de knollenverkoper van Animal Crossing? Dan vecht je tegen Peach en Isabelle, die allebei heel vaak knollenaanvallen zullen gebruiken. Ga je de strijd aan met Bullet Bill? Maak je dan klaar om een leger van Captain Falcons te bevechten die allemaal razendsnel Bullet Bill-voorwerpen oprapen en tegen je gebruiken. Op die manier voelt het soms echt alsof je vecht tegen het Spirit-personage en niet tegen een van de vechters uit de game. Sommige referenties zijn misschien wat moeilijker te achterhalen, maar voor de doorgewinterde Nintendo-fans is het een behoorlijke traktatie om een aantal niche personages te zien verschijnen.

Nadat je een Spirit hebt verslagen, zal deze zich aansluiten bij je team. Vervolgens kun je deze Spirit gebruiken in volgende gevechten en hem zo trainen. Soms is een bepaald gevecht te lastig en zul je een andere weg moeten zoeken op de wereldkaart, zodat je eerst je huidige team kan trainen. Met meer dan 1200 verschillende Spirits ben je even zoet met het verzamelen van de complete collectie. 

Hoewel het om een verhalenmodus gaat, is er weinig verhaal in World of Light. Je wordt eigenlijk midden in een strijd gegooid tussen de helden en Galeem en zijn leger Master Hands. Met zijn lichtstralen vangt Galeem alle vechters, op Kirby na. Als Kirby veilig kan landen, ziet hij dat de hele wereld in handen van Galeem is en hij zijn “medehelden” en alle andere personages die in Spirits zijn veranderd moet redden. Veel dieper dan dit gaat het verhaal ook niet, want er is niet echt sprake van diepe interactie tussen personages. 

Dat neemt niet weg dat World of Light een zeer vermakelijke modus is, al duurde het wel even voordat ik er echt goed in zat. Het is ook zeker geen korte game, want je bent zo’n 15 tot 20 uur bezig voor je de eindbaas hebt verslagen. De wereld waarin je loopt is erg mooi gemaakt en bevat veel referenties naar locaties uit Nintendo-games. Zo vind je plekken als Magicant uit EarthBound, de eerste wereld uit Donkey Kong Country of een kasteel van Bowser, allemaal vol met Spirit-gevechten en soms zelfs kleine puzzels. Hierdoor voelde de modus toch een stuk dieper dan dat het op het eerste gezicht lijkt. 

Naast World of Light kun je ook Spirits bevechten in Spirit Board. Dit is een soort missiebord waarbij je zelf kan kiezen tegen welke Spirits je het opneemt. Als je eentje verslaat, moet je met een speciale blaster de Spirit loskoppelen van de vechter. De vechter wordt beschermd door een schild, dus je moet door een opening schieten om te winnen. Als je mist, kun je het tegen betaling van Spirit Points – speciale punten die je verzameld door Spirit-gevechten te winnen – nog een keer proberen. Persoonlijk vond ik dit een onnodige toevoeging, omdat het erg frustrerend was als je een moeilijke Spirit had verslagen en hem vervolgens verloor door deze minigame. 

Eindeloze opties

Super Smash Bros. Ultimate blinkt erg uit in het aantal opties dat het spelers geeft. Nog meer dan ooit geeft deze Smash Bros.-game ontzettend veel vrijheid om zelf je regels en speelstijl te bepalen. Je kunt kiezen uit drie hoofdstijlen: tijd, stock en stamina. In tijdsgevechten gaat het erom wie de hoogste score heeft aan het einde van een gevecht. Sla je iemand uit het veld? Dan verdien je een punt. Word je zelf weg gemept? Dan verlies je er een. Als je met stock speelt werkt dit ongeveer hetzelfde, alleen heb je een beperkt aantal levens waar je het mee moet doen. Degene die als als laatste overblijft is dan de winnaar. Stamina was vroeger enkel te spelen in Special Smash, maar is nu gepromoveerd tot een hoofdspeelstijl. Deze stijl is te vergelijken met de standaard vechtgames, waarbij de schade die je oploopt je HP laat leeglopen tot nul. Bij nul zal je personage verdwijnen van het veld en is wederom de persoon die als laatste overblijft de winnaar. 

Alle hoofdstijlen zijn nog verder aan te passen in het regels menu. Het is nu mogelijk om verschillende sets regels op te slaan, waardoor je snel aan de slag kan. Een nieuwe optie is de Final Smash Meter. Als deze optie is ingeschakeld hoef je geen Smash Ball meer te grijpen om je Final Smash te activeren. Als jij schade toebrengt aan anderen (of anderen aan jou) zal de meter zich langzaam vullen en kun je een – iets minder krachtige – Final Smash gebruiken als hij vol is. Een andere grote toevoeging is Stage Morph, waardoor het mogelijk wordt om twee levels per gevecht te kiezen. Om de zoveel tijd – wat je ook zelf kan instellen – zal het ene level naadloos overgaan in het andere level. Je kunt zelfs de Battlefield- en Omega-vormen van levels selecteren, waardoor het aantal mogelijke combinaties enorm is. 

Ook aan verschillende speelmodi ontbreekt het niet. Na de alom bekende multiplayerstand en World of Light keert ook Classic-modus terug. Classic is enorm veranderd in vergelijking met For 3DS/Wii U en in positieve zin. Elk personage heeft nu zijn eigen gethematiseerde pad wat hij of zij moet afleggen. De paden hebben allemaal betrekking op de eigenschappen van de personages, waardoor de gevechten die je doet niet zo willekeurig voelen als in de vorige delen. Een nieuwe toevoeging is Squad Strike. Kort gezegd komt het hier neer op het samenstellen van een team vechters die het vervolgens tegen een ander team opnemen. Dit kan in verschillende gevechten of in één gevecht, waarbij je teamgenoten tevens je levens zijn. Al deze verbeterde klassiekers en nieuwe modi zijn zeer welkom en dragen enorm bij aan de replay value van Super Smash Bros. Ultimate. 

Vloeiend, scherp en muzikaal genot

Ik kan hier heel kort over zijn; Super Smash Bros. Ultimate is een prachtige game. De game loopt in haarscherpe 1080p met 60 beelden per seconde in tv-modus en 720p met 60 beelden per seconde in handheld-modus. Zelfs in het heetst van een 8-player Smash met voorwerpen aan bleef de framerate uiterst stabiel. De personages zijn erg mooi vormgegeven en zijn expressiever in hun gezichtsuitdrukkingen dan ooit tevoren. Alle animaties lopen soepel, al is het wel te merken dat sommige taunt-animaties nu wat korter zijn dan voorheen. Hoewel taunts de gameplay niet in hele erge mate beïnvloeden, is het toch jammer dat sommige animaties niet meer zo uitgebreid zijn als voorheen. 

Op muzikaal vlak is de game zeker een hoogstandje. Met meer dan 800 nieuwe en oude nummers ben je wel even zoet voor je alles gehoord hebt. Elk level heeft een enorme selectie aan nummers om uit te kiezen en je kan nu zelfs afspeellijsten maken en afspelen tijdens het smashen. De nieuwe arrangementen die de game bevat zijn stuk voor stuk meesterwerkjes en mogen zich aansluiten bij een al enorme lijst aan goeie Smash-remixes. 

Alles even ‘Ultimate’?

Is er na al dat positiefs dan niks slechts aan te merken op Super Smash Bros. Ultimate? Als we een ding mogen noemen waar wel wat aan gesleuteld mag worden, is het de online-modus. Smash heeft nooit bekend gestaan om zijn geweldige online-ervaring, maar na drie games met deze optie zou je verwachten dat het resultaat iets beter is. De standaard online-issues zijn weer van de partij: slechte framerate als een tegenstander een zwakke verbinding heeft, wegvallende spelers en soms gewoon pauzes van 20 seconden tijdens een gevecht. 

Het grootste probleem met online is echter de matchmaking. Hoewel je een voorkeur kan opgeven wat je wil doen, is het absoluut niet zeker of je ook met jouw instellingen gaat spelen. Ik wilde graag wat potjes 1-tegen-1, stocks zonder voorwerpen spelen, maar werd meerdere keren ingeroosterd in free-for-alls of teamgevechten met voorwerpen. Nu maakt dit niet uit als het sporadisch gebeurt, maar het is in Ultimate meer de regel dan de uitzondering. Het zou heel fijn zijn als de game mijn eigen voorkeur meer prioriteit zou geven dan het zo snel mogelijk vormen van groepjes om online te vechten. 

Je hebt een optie om zelf kamers aan te maken en daar de regels van in te stellen, maar voor een snel potje Smash is dit soms net iets te omslachtig. Anderzijds is dit wel de makkelijkste manier om samen met vrienden online te kunnen spelen zonder gestoord te worden door buitenstaanders. 

Conclusie

In het begin stelde ik de vraag of Super Smash Bros. Ultimate zijn titel kan waarmaken. Daarop kan ik volmondig ‘ja’ beantwoorden. Deze Smash Bros. is echt de ultieme titel in de serie die het beste van de games bijeen brengt. De selectie personages en levels is geweldig en World of Light weet lang en goed te amuseren. Ook de overige speelstanden zorgen ervoor dat we nog jaren met deze titel vooruit kunnen. De prachtige graphics en enorme collectie aan muziek maken het plaatje helemaal compleet. Als alleen de online-ervaring een kleine make-over zou krijgen, zou het de ervaring helemaal perfect maken. 

Cijfer: 9,5