Met Monster Hunter Generations Ultimate hebben we de eerste Monster Hunter-titel op de Switch te pakken. Maar is die het wel waard?
Het gaat goed met de Monster Hunter-franchise. Hoewel de games al jaren erg populair zijn in Japan heeft het een tijdje geduurd voordat het hier in het Westen populair werd. Het is dan ook niet vreemd dat Monster Hunter Generations Ultimate (in Japan bekend als Monster Hunter XX) al een jaartje oud is en eigenlijk een beetje “last minute” in het Westen is uitgebracht. Het moet zich momenteel namelijk meten tegen “Monster Hunter World”, een Monster Hunter-game op de PS4 die veel populariteit heeft vergaard met zijn prachtige grahpics, maar wel net iets anders werkt dan de “core” Monster Hunter-games. Monster Hunter Generations Ultimate is daarnaast niet eens een compleet nieuwe game, maar een uitgebreide versie van Monster Hunter Generations voor de 3DS uit 2016. Is deze titel het dan ook nog wel waard?
De wereld van Monster Hunter
Allereerst het verhaal. Hoewel de core games van de Monster Hunter-serie altijd een verhaal hebben, is het nooit echt de focus geweest. Ook in Monster Hunter Generations Ultimate wordt het vooral gebruikt om de game te kickstarten en hoewel bijna elke quest, subquest en item zijn eigen verhaal verteld, is dit niet de focus. Jij bent een Hunter, die aan het werk gaat voor de Hunter’s gilde. Je bent naar Berhna gestuurd om te werken voor de Wycademy, een organisatie die monsters onderzoekt. En dat is het eigenlijk wel. Vanaf het moment dat je in het dorp aankomt heeft Jan en alleman wel een klusje voor je, van “pluk een aantal bessen” tot “maak het monster dood dat ons dorp bedreigt.” De rest van de game werkt vooral rond het jagers en verzamelaars principe. Je begint met niets, alleen een wapen en een basisuitrusting. Wanneer je de wereld wordt ingestuurd kom je er al snel achter dat er ontzettend veel materialen te vinden zijn, en met deze creëer je drankjes, vallen, bommen, nieuwe wapens en uitrustingen. Vrij snel zul je ook materialen hebben van de vele monsters die er rondlopen en dan begint de “jacht” pas echt. Vanaf dan zul je goed voorbereid op weg moeten gaan om de steeds imposantere monsters neer te halen, waarna je hun materiaal gebruikt om beter te worden dan ooit te voren.
Jagen in stijl
Alles draait dan ook om de jacht. De game speelt vanuit een hub, een plek waar je je kunt voorbereiden en alle wapens en uitrustingen kunt maken. Vanuit daar accepteer je quests, waardoor je in een klein gedeelte van de wereld beland waar de quest zich afspeelt. In het begin zullen deze taken best makkelijk zijn, waar je vooral op zoek gaat naar materiaal en kleine monsters afmaakt. Langzaam maar zeker werk je je omhoog naar beren, mammoeten en imposante draken, waarbij vooral de voorbereiding van de jacht steeds belangrijk wordt. Wat doet het monster? Wat doet mijn wapen? Waar en met welk element kan ik het meeste schade doen op zo’n monster en waar moet ik me tegen beschermen? Welke potions kan ik gebruiken om mijn stats te verhogen en hoe kan ik de monsters in de val lokken om het makkelijker te maken? Vergis je niet, tegen de tijd dat je bij de end-game aankomt zul je meer tijd kwijt zijn in het voorbereiden van een jacht dan de jacht zelf. Deze voorbereiding is ontzettend uitgebreid en het is dan ook best vreemd dat de game je er maar weinig van uitlegt. Vanaf het begin is het bijvoorbeeld al mogelijk om met veertien verschillende wapens te vechten. Deze wapens hebben allemaal hun eigen speelstijl en knoppen combo’s en dit wordt uitgebreid door middel van zes verschillende stijlen, welke ook allemaal vanaf het begin aanwezig zijn. En dit zijn geen kleine veranderingen, dit is letterlijk het verschil tussen dag en nacht. Elk wapen heeft unieke gameplay mechanics en de stijlen verschillen van springend door de lucht om monsters te bereiden tot het on-the-go maken van bommen en potions. Oh, en dan heb ik het nog niet eens over de keuze in Hunter Arts, speciale aanvallen die je tijdens de jacht kunt gebruiken.
Het vreemde is alleen dat de game je tot niets verplicht. Er zitten tutorials in voor bijna alle mechanieken, maar deze hoef je niet te doen. Hoewel dat in andere gevallen bijna altijd een pluspunt is, is het hier enigszins vreemd, vanwege de enorme hoeveelheid keuzes die je aan het begin van het spel krijgt. Begrijp me niet verkeerd, het is niet moeilijk… het is alleen heel veel. Monster Hunter is hierdoor een game die moeilijk begint, omdat een groot deel van de gamemechanieken niet goed uitgelegd worden. De tutorials leren je de basis, maar geavanceerde technieken en combo’s worden niet goed uitgelegd. Ook wapenrusting en hoe stats hierop werken zul je ofwel zelf moeten ontdekken of aangeleerd krijgen van iemand anders buiten de game.
Grafisch outdated?
Grafisch gezien lijkt de game op zijn voorganger op de 3DS en alhoewel je zeker kunt zien dat de graphics zijn aangepast voor de Switch, had dit beter gekund. Vooral op plekken waar het spel erg inzoomt (bijvoorbeeld als je in je huis met items aan het prutsen bent) zie je dat veel van de omgevingen en personages enigszins driehoekig zijn. In sommige gevallen kun je zelfs zien dat er textures gebruikt zijn uit andere Monster Hunter-games, uitgerekt om op de Switch gebruikt te worden. Als je daarnaast ingestapt bent met Monster Hunter World moet ik je helemaal teleurstellen, de games lijken grafisch gezien helemaal niet op elkaar. Waar Monster Hunter World voor foto realistische graphics gaat, draait het in Monster Hunter World Generations om efficiëntie, waar de omgevingen misschien wat minder imposant zijn, maar je wel in één opslag kunt zien waar monsters zijn, welke spullen je kunt verzamelen en waar je wel en niet kan staan. De ontwikkelaars hebben hun best gedaan om het optimale uit de Switch te halen zonder daar kwaliteit of efficiëntie op in te leveren. Hoe groot en flashy de monsters ook zijn, het draait allemaal perfect. Zelfs op momenten waar ik meer aanvallen doe dan de animaties kunnen weergeven (ik speel momenteel Arial Dual Blades, een build met erg veel effecten) draait alles soepel zonder te haperen. In een game die draait op timing en voorbereiding is dit essentieel en hoewel het dus wellicht wat beter had gekund is het grafisch gezien absoluut niet slecht. Ook de muziek is helder en duidelijk en weet de goede snaren te raken bij verschillende situaties, waar fans van de Monster Hunter-franchise zelfs nostalgisch kunnen worden.
De content van beide games
Het is echter de content die MHGenU tot een “must-have” maakt. Net zoals MHGen is MHGenU een ode aan de Monster Hunter-franchise. Naast nieuwe levels zitten er vele levels uit oude games in, compleet hernieuwd voor deze game. En waar Monster Hunter Generations al 70+ grote monsters had om de jacht op te openen doet Monster Hunter Generations Ultimate daar nog even 20 bij. Dat niet alleen, met nieuwe Monsters zijn er natuurlijk ook nieuwe wapens en uitrustingen te maken, en ook zijn er een aantal nieuwe stijlen en Hunter Arts ingegooid. En ook het aantal quests is niet meer te stoppen. MHGenU werkt met twee soorten quests, village quests (solo player story quests) en HR quests (multiplayer quests die je ook in je ééntje kan doen). Ook deze zijn uitgebreid, hebben een soort “daily quests” erbij gekregen waarmee je makkelijker materiaal verzameld en zijn de beroemde G-rank quests weer terug, quests met monsters moeilijker dan ooit te voren. Zelfs als je Monster Hunter Generations al op de 3DS gespeeld hebt is het zeker de moeite waard om deze titel te bekijken, aangezien de veranderingen groot genoeg zijn om je een nieuwe, frisse Monster Hunter-ervaring te bieden.
Conclusie
Monster Hunter games zijn niet voor iedereen weggelegd. Het zijn geen games die je makkelijk kan oppakken, vaak heb je alleen al om te beginnen iemand met kennis nodig. Daarnaast zijn het absoluut geen makkelijke games, waarbij je zorgvuldig alles moet plannen om niet meteen dood te gaan als een monster je verkeerd aankijkt. De pay-off is echter enorm, aangezien het jouw voorbereiding en goede timing zijn die de monsters neerhalen. Hoewel het daarnaast grafisch misschien ondergeschikt voelt aan de populaire Monster Hunter World bied deze game een ervaring op zich, waarbij de gameplay belangrijker is dan alle andere aspecten en er alles aan is gedaan om deze zo interessant en uitgebreid mogelijk te maken. Met de enorme content die MHGenU bied is het daarnaast een must-have voor iedereen die het ooit eens zou willen uitproberen, en stiekem misschien zelfs voor diegene die MHGen al hebben voor de 3DS. Happy Hunting!
Leuke review Patricia. Ik heb een aantal reviews gelezen waarbij deze Monster Hunter wed afgezet tegen World en werd gezegd dat de game mechanics outdated waren. Dat doe je, behalve grafisch, niet en bekijkt de MHGU als een eigen game. Prima, want de old skool uitdagende Monster Hunter stijl spreekt me persoonlijk meer aan dan de veel meer toegankelijke stijl van World. Werken met paintballs, pickaxe, equipment voor een quest samenstellen e.d. is juist uitdagend en laat je nadenken over hoe je een quest begint e.d.