Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[REVIEW] Octopath Traveler

Is Octopath Traveler het magische avontuur waar we op gewacht hebben? Je leest het hier!

Is Octopath Traveler het magische avontuur waar we op gewacht hebben? Je leest het hier!

Aaah, Octopath Traveler. Vanaf het moment dat de prachtige 2D wereld zich liet zien was iedereen er klaar voor. Een Open World RPG gebaseerd op RPG’s van vroeger? Met acht personages die allemaal hun eigen skills en vaardigheden hebben? Een prachtig vormgegeven wereld waarin die vaardigheden op unieke manieren gebruikt kunnen worden? Kom maar door! Voor velen was de tijd klaar voor een “goede, lekker ouderwetse RPG”  op de Switch, en Octopath Traveler leek dit allemaal te bieden. Maar dan nu natuurlijk de hamvraag: was het al die hype waar?

All aboard the hype train!

En, om alvast een lang verhaal kort te maken: Ja, dat was het zeker. Was het echter alles wat iedereen ervan verwacht had? Hmm, misschien niet. Laten we bijvoorbeeld maar meteen met de deur in huis vallen: de acht verhalen die het spel heeft hebben eigenlijk niet zoveel met elkaar te maken. De naam Octopath Traveler is vooral ontstaan vanwege het uitgangspunt:  dat de game 8 personages heeft waaruit je kan kiezen. Ieder heeft daarin zijn eigen verhaal en jij mag zelf kiezen welke je hiervan gaat volgen, maar eigenlijk maakt het niet uit welke je in het begin kiest.  Wanneer je namelijk een nieuwe traveler tegen komt wordt zijn verhaal gewoon netjes aan je uitgelegd, en krijg je zelfs de keuze om even het begin te spelen alsof je met hem begonnen zou zijn. Het enige is dat je jouw “main” character later niet uit de party verwijdert mag worden, en dat de eerste gebieden zich aanpassen aan jouw level. Maar verhaal gezien veranderd er met verschillende personages eigenlijk niets. Als je dus op zoek bent naar grote epische verhalen die overlappen en veranderen aan de hand van jouw keuze zal ik je helaas moeten teleurstellen.

Acht verhaallijnen

Maar vergis je niet, dit betekent absoluut niet dat de verhalen van Octopath Traveler slecht zijn. In tegendeel. Hoewel ze soms misschien een tikkeltje cliché zijn (ik kijk naar jou Primrose) zijn ze allemaal goed geschreven en doen ze hun best om de personages persoonlijkheid en charme mee te geven. Dit zorgt ervoor dat je zelfs als losse verhalen wel een band vormt met de personages en het ook wel door de vingers wilt zien dat sommige punten niet helemaal kloppen. (Overvallen worden door drie dieven als je alleen bent kan, maar wordt wat apart als je bedenkt dat je eigenlijk 8 man meezeult).  En dit is goed, want Octopath Traveler is absoluut verhaal gedreven. De kleine en grote verhalen dragen de game en zorgen ervoor dat je gemotiveerd genoeg blijft om de game te blijven spelen. En hoewel het in het begin vooral lijkt alsof je alles afloopt om alle 8 Travelers te laten verzamelen, heb je daarna meer vrijheid om verhaallijnen te achtervolgen die jij persoonlijk interessant vind. In dat opzicht is het dan ook zeker wel een ” Open World RPG”.

Traditionele RPG met nieuwe ideeën

De rest van de gameplay geeft daarnaast een perfect balans tussen retro RPG’s en nieuwe ideeën. Octopath is in zijn kern een traditionele RPG, wat inhoudt dat de gevechten turn-based zijn. Je hebt een party van maximaal vier mensen,waarbij je om de beurt een aanval uitvoert. Bovenin wordt netjes bijgehouden wie er aan de beurt is, wat je door middel van sommige skills en aanvallen zelfs kunt beïnvloeden. Bovendien hebben de vijanden allemaal een aantal zwakke plekken, die zullen “breken” op het moment dat je die voldoende uitbuit. Hierdoor raken ze niet alleen hun beurt kwijt (wat ontzettend handig is op dat moment dat die boss zijn speciale aanval wil doen!) maar zijn ze ook zwakker tegen andere aanvallen.  En hoewel dit natuurlijk niets nieuws onder de zon is werkt het omdat het gecombineerd wordt met nieuwe ideeën, die veelal natuurlijk voortvloeien uit de classes. Zo kan de hunter bijvoorbeeld bijna elk monster vangen dat ze tegenkomt, om ze daarna zelf in gevechten te gebruiken. De apotheker kan tijdens gevechten brouwsels brouwen die effect hebben op je gevecht, al zul je zelf de ingredienten moeten aanleveren en een beetje gezond verstand. De Dancer kan van te voren mensen verleiden met haar mee te lopen, om deze dan weer in gevechten te gebruiken. De simpele turn-based gevechten zijn hierdoor een stuk interessanter, en het leuke is nog dat je dit kunt combineren op een manier die jij zelf wilt. De personages zijn allemaal uniek en goed aan elkaar gewaagd. Je kunt dus zelf experimenteren met het bouwen van je ideale groep. Dit wordt bovendien later uitgebreid, aangezien skills, nieuwe classes en de combinaties hiervan (je kunt later in de game van verschillende classes passieve skills en weapons combineren) voor interesante speelstijlen kunnen zorgen.

Naast het volgen van de verhalen geeft Octopath Traveler je genoeg te doen. Naast het normale vechten heeft elk personage namelijk één bepaalde eigenschap die in de gewone wereld gebruikt kan worden. Dit rangeert van het los ritselen van informatie tot het stelen van items, en deze eigenschap zul je kunnen gebruiken om side quests op te lossen en een beetje je eigen verhaal te maken. Zo kwam ik er bijvoorbeeld al snel achter dat sommige NPC’s toch verdraaid dure wapens bij zich droegen. Zou toch zonde zijn als deze in de handen van een saaie NPC bleven, vind je niet? Maar ook op het gebied van exploratie is er genoeg te doen. Je komt al snel overal grotten en andere gebieden tegen die je naar hartenlust kunt onderzoeken. En alhoewel de meeste niet meer dan een aantal simpele voorwerpen als beloning geven ben ik al enkele grotten tegen gekomen met artifacts die ik niet kon verklaren, kisten die ik (nog) niet open kreeg en zelfs bosses. Wie weet wat daar nog meer te vinden valt!

Audiovisuele pracht

Grafisch gezien is het verder een plaatje, dat dankzij zijn Pixel-achtige 2D uiterlijk iets heel bijzonders weet te doen. Vooral de oudere gamers zullen dit fenomeen zeker herkennen, het idee dat de games die je vroeger speelde er in je herinneringen beter uitzien dan in de werkelijkheid. Vroeger waren we nu eenmaal minder gewend, en op één of andere manier maken onze hersenen er iets mooiers van. Octopath Traveler weet precies DAT gevoel op te roepen.  Het lijkt op de games van voeger, maar met de prachtige details die je er vroeger zelf bij bedacht. Nog voordat je het gespeeld hebt roept het hierdoor een gevoel van nostalgie op, terwijl de moderne aandacht voor details en technieken als fading en lens flares het een prachtig geheel maken. Daarnaast verdienen de muziek en voice acting meer dan één pluim, deze zijn niets minder dan fantastisch te noemen. De muziek plakt precies het goede gevoel onder een gebied of verhaal scene terwijl de voice acting goed is en nog meer persoonlijkheid aan de personages meegeeft. Daarnaast wordt het nooit vervelend, de voice acting stopt vaak op langere uitgerekte stukken zodat je erdoor heen kunt scrollen, en de muziek veranderd vaak genoeg om niet vervelend te worden.

Conclusie

Octopath Traveler is een prachtige nieuwe RPG, die oude aspecten van RPG’s feilloos samenvoegt met een aantal nieuwe ideeën.  Het heeft hierdoor iets unieks weten te creëren dat naast een geweldige ervaring ode doet aan de oude stijl van RPG’s.  En alhoewel de verhalen weinig tot geen interactie hebben, zijn ze  stuk voor stuk interessant genoeg om je aandacht te pakken en je door de prachtige wereld heen te leiden. Een absolute must-have voor RPG fans!

Cijfer:9