[REVIEW] ICEY

“Je wilt deze review niet lezen” zegt de verteller. “Jawel” zeg jij. 

ICEY begint nogal plotseling. Zonder enige voorkennis of een stukje verhaal wordt je een prachtige 2D wereld ingegooid waar je niet veel meer kan doen dan naar rechts lopen. Je speelt als ICEY, een robot die eruit ziet als een standaard anime meisje, als deze dan tenminste wit/neon-achtig blauw haar had, een ninja zwaard en de mogelijkheid om daarmee dingen in hele kleine stukjes te hakken (die zijn er vast wel). Na een tijdje kom je een paar obstakels en vijanden tegen, waar de game je zonder al te veel poespas een tutorial voor geeft. Druk op A om te springen. Druk op Y om een normale aanval te doen, X voor een zware. RB om te dashen.

Na een paar vijanden met succes te hebben verslagen kom je bij de eerste baas. Een imposante vliegende mecharobot met een machinegeweer voor een hand. Na een heftig gevecht versla je hem, waarop hij prompt de brug waarop jullie aan het vechten waren kapot schiet. En daarna… begint de game opnieuw? Verbaasd wordt je terug geleid naar het begin scherm, waar het selecteren van ” continue” niets meer oplevert dan een statisch geruis. Verwoed selecteer je het nog een paar keer, totdat de optie “Continue with Narrator” verschijnt. En dan begint de game pas echt…

Combo’s, combo’s en meer combo’s

De gameplay van ICEY verschilt niet veel van andere 2D actie RPG’s. Je loopt (vaak) van links naar rechts opzoek naar je doel, en snijdt ondertussen alles wat je tegenkomt in stukjes. Hiertoe ben je verplicht, omdat een blauwachtige barrière verschijnt op het moment dat je vijanden tegenkomt. Pas wanneer je deze en alle nieuw verschijnende vijanden hebt verslagen verdwijnt de barrière, om weer terug te komen bij een nieuwe groep vijanden. Het vechten doe je door middel van een Combo systeem, waarbij je van het geld dat je krijgt door het verslaan van vijanden bestaande combo’s kunt uitbreiden en nieuwe kunt kopen. Je begint de game met een paar simpele (Y>Y>Y>X bijvoorbeeld), maar bezit er al snel genoeg om tijdens een gevecht niet eens meer de grond te hoeven raken. Het vechten op deze manier voelt soepel aan en ziet er bovendien spectaculair uit, iets wat belangrijk is aangezien dit het enige is waar de game uit bestaat.

Interessant is dat ICEY vanaf het begin al een schild heeft dat er voor zorgt dat je de eerste paar klappen gratis kunt opvangen. Bijzonder sterke vijanden of herhaaldelijk geraakt worden breekt dit schild, al kun je deze weer herstellen door de energiekern van je vijanden te absorberen. Dit kan door middel van een prachtig uitziende finishing move of een goed getimede counterattack. Vooral tijdens de boss batlles zul je al snel merken dat je dit schild hard nodig hebt, omdat deze vaak unieke aanvallen hebben die grote delen van het scherm tegelijkertijd raken.

You can’t tell me what to do! 

Het is echter het achterliggende verhaal waar ICEY in uitblinkt. Vanaf het moment dat je de game opnieuw begint zorgt de nu toegevoegde verteller ervoor dat de wereld tot leven komt, en dat je nieuwsgierig wordt naar de achterliggende gedachte. De verteller probeert je namelijk motivatie te geven om achter de bad guy aan te gaan, maar het wordt nooit helemaal duidelijk wat deze nou precies gedaan heeft. Toch krijgt hij overal de schuld van. Dat huis dat verlaten is? Vast Judas zijn schuld. Dat riool waar je in rondloopt? Dat was niet altijd een riool, dat heeft Judas gedaan! De verteller praat je de oren van het hoofd, maar hoe langer het duurt, hoe sneller je zult merken dat ook hij niet alles weet.

Het wordt dan ook interessant wanneer je merkt dat je niet perse zijn verhaal hoeft te volgen. Zo is hij bijvoorbeeld erg gehamerd op het volgen van de pijlen. Deze kom je af en toe zwevend in de lucht tegen, en vertellen je in feite waar je heen moet. Elke keer weer maakt hij er een punt van om op te merken hoe belangrijk het is dat ICEY die pijlen volgt, maar dit hoef je dus niet te doen. Wijk van het pad af en ICEY zit plots vol geheimen, easter 3ggs en verschillende eindes, in een stijl die nog het meest doet denken aan games als Pony Island en The Stanley Parable. Plotseling veranderd ICEY van een 2D actie game in een game die je probeert na te laten denken over games en gooit daar zelfs nog een Eldritch abomonition bij in de mix. Als je daarnaast het daadwerkelijke einde wilt vinden zul je ook nog je best moeten doen, aangezien je daarvoor verschillende andere eindes gezien moet hebben.

Ik wil meer!

Het enige nadeel is dat het helaas niet zolang duurt. Als je de verteller volgt ben je er na een uurtje of drie wel doorheen, en alhoewel het zoeken naar de andere eindes ook wel even kan duren duurt de gehele game ongeveer 15 uur. Jammer, want de game heeft zijn piek dan nog lang niet bereikt. Zelfs na alle gebieden verschillende keren te hebben doorlopen vervelen de prachtig getekende achtergronden nog lang niet, en ook de muziek, met zijn niet-te-agressieve techno deuntjes klinken nog steeds fantastisch om robots op te verslaan. Na het einde bleef ik dan ook achter met een een bepaalde jeuk naar meer, die ICEY, naast een simpele leaderboard challenge, me niet meer kon geven.

Conclusie

Al met al is ICEY dan ook een zeer interessante game. Ik begon met vrijwel geen verwachtingen, maar vanaf het moment dat ik doorhad dat er meer op de achtergrond speelde was ik verkocht. Ook de gevechten verdienen zeker lof. Alhoewel het misschien simpel is voelen de gevechten soepel aan en de finishing moves zorgen ervoor dat je je super badass voelt op het moment dat je een combo goed uitvoert. Het verhaal zorgt er daarnaast voor dat je de game van top tot teen wilt onderzoeken, en de humor die de game bevat (bijvoorbeeld een zeer boos wordende verteller) zorgt ervoor dat je dit ook met plezier blijft doen. Het is dan ook jammer dat de game je met meer vragen achterlaat dan antwoorden, en alhoewel dit grotendeels aan eigen interpretatie ligt voelt de game hierdoor niet helemaal af. Al met al is dit echter een super interessante en leuke game, die je voor nog geen €9,- eigenlijk niet kan laten liggen.

+ Prachtig uitziende grafische stijl en muziek die goed bij de sfeer past
+ Achterliggend verhaal tilt de gehele ervaring naar een hoger niveau
+ Gevechten voelen soepel en supergoed aan

– Korte speelduur
– Sommige eindes zijn niet helemaal duidelijk

Cijfer: 8.9