
Het jaar 2023 belooft een goed jaar voor otome-fans te worden. Met de komende releases zoals Jack Jeanne, Charade Maniacs, Radiant Tale en Hana Awase New Moon. Otome mag dan een onderbelicht genre in het Westen zijn, maar dat betekent niet dat er geen pareltjes tussen kunnen zitten. Een otome is een visual novel met romantische elementen. Zo zijn er meerdere mannen met wie je gaat daten en vervolgens maak je hun ontluikende liefde mee. Winter’s Wish: Spirits of Edo is zo’n titel en verscheen 19 mei voor de Nintendo Switch. Is deze game een aanrader of valt de hoeveelheid romantische elementen wat tegen? Je leest het in onze review.
Een meisje met speciale krachten
Winter’s Wish: Spirits of Edo heeft een historische setting, maar gebruikt er ook fantasy-elementen in. Dat zorgt ervoor dat je wel de typische sfeer van Japan uit de 18e eeuw hebt, maar dan met wat onverwachte elementen in de vorm van onder andere speciale krachten en monsters. Voor mij maakte dat het verhaal net wat interessanter, omdat ik normaal meer van de fantasy of detective verhalen ben. Bustafellows en Code: Realize ~Guardian of Rebirth~ zijn een van mijn favoriete otome-spellen. Normaal gesproken vind ik alleen historisch wat aan de saaie kant. Echter heeft Winter’s Wish mij toch op andere gedachten weten te brengen door de prettige combinatie van historisch en fantasy.

Het verhaal begint bij het meisje Suzuno. Ze ziet Treads om mensen hun nek. Dat zijn kleuren die de emoties aangeven van die persoon. Iedereen vindt dat maar eng en daarom hebben ze haar weggejaagd uit het dorp. Daarom leidt ze een vrij eenzaam bestaan afgezonderd van de rest. Tot er op een dag mannen aankomen die haar vragen mee te gaan naar Edo. De shogun Tokugawa Yoshimune wil dat ze haar krachten gaat inzetten om samen met de Oniwaban blightfalls tegen te houden. Wanneer er vele black Treads te zien zijn door Suzuno, dan verschijnt er een blightfall. En omdat zij de enige is die de black Treads van tevoren ziet, is zij uitstekend om te helpen in de bestrijding van die afschuwelijke monsters.
Meerdere routes
Het verhaal is opgebouwd uit meerdere routes. De proloog en hoofdstuk 1 zijn voor alle routes gelijk. Daarna komt er een splitsing tussen drie plekken in Edo waar Suzuno kan gaan werken: Samurai Town, Castle Town en Entertainment District. Bij elke plek horen twee mannelijke Oniwaban-leden met wie je kan gaan daten. Je hebt Kunitaka Tojo en Tomonari Takamura in Samurai Town, Genjuro Kuga en Yoichi in Castle Town en Kinji en Ohtaro in Entertainment District. Hoofdstuk 2 en 3 bestaan uit een verhaal die zich op die plek afspelen. Vervolgens komt er de Character Route met een van die twee mannen van die plek. Dat verhaal loopt van hoofdstuk 4 tot en met 7 en dan een epiloog.

De keuze van welke Character Route je krijgt hangt af van welke keuzes je in hoofdstuk 2 en 3 hebt gemaakt. Er zijn namelijk meerdere keuzemomenten waarmee je de affection met een van de twee mannen opkrikt. In totaal zijn er dus zes routes en ze hebben allemaal minimaal twee eindes. Dat is een hoop om door te lezen. Zelf heb ik er als zeer snelle lezer ruim 35 uur over gedaan om de game op 100% te zetten. Wel heb ik gebruik gemaakt van een walkthrough om ervoor te zorgen dat ik elk einde zou krijgen. Een flowchart mist in Winter’s Wish waardoor het toch wat lastiger is om zelf alle eindes te vinden.
Mannen zonder hart
De mannen waarmee je een band opbouwt in de Character Route blijken überhaupt geen hart of herinneringen te hebben. Het zijn Vessels, geboren uit een voorwerp met hun hart en herinneringen weggestopt. Zoals voor de hand ligt draaien de liefdes er vooral om om hun hart te hervinden zodat ze de liefde echt gaan voelen. Echter blijft het allemaal vrij tam. Denk aan een simpele aanraking, een knuffel of een kus. Veel heftiger worden de romantische elementen niet. Je moet dus wel van die kleine gebaren houden, als je zoekt naar romantiek. Naar mijn mening is de romantiek zeker te voelen ondanks dat het vrij tam is. Het wordt allemaal mooi in beeld gebracht met prachtig gemaakte CG’s. Die zijn een genot om te zien.

Mijn favoriete Love Interests waren zeker Tomonari en Genjiro. Ik vond ze vanaf het begin al zo mooi eruitzien en hoe ze reageerden op Suzuno maakte het helemaal af. Rustig, beleefd en toch af en toe een beetje stout. Yoichi vond ik wat minder, omdat ik hem arrogant vond overkomen. Zijn Character Route heeft wel mijn mening wat laten bijdraaien, maar toch blijft het mijn minst favoriete van de zes. De Character Route van Kinji daarentegen was heel sterk qua verhaal. In Entertainment District komen toch wat meer volwassen thema’s aan bod en dat deed het verhaal goed. De route van Kinji was dus een welkome afwisseling van de rest.
Vergelijkbare routes
Een nadeel van de routes vind ik dat ze nogal op elkaar lijken. Elke route draait om een blightfall waarvan je moet onderzoeken wat erachter zit en hoe ze hem kunnen verslaan. Dat ging lichtelijk in herhaling vallen doordat je dus elke keer hetzelfde riedeltje had. Dat wil echter niet zeggen dat de verhalen niet leuk waren om te lezen. Ik vond ze vermakelijk en heb het met veel plezier gelezen. Maar doordat ik het in een kort tijdsbestek moest uitspelen kwam het gevoel van herhaling sneller om de hoek kijken dan ik had gehoopt. Ik zou daarom aanraden om niet gelijk na het uitspelen van een route met de volgende te starten. Laat er vooral wat tijd tussen zitten, want anders kan je er op uitgekeken raken doordat het vergelijkbaar is.

Er is wel een overkoepelend verhaal, maar dat zit vooral in de laatste twee routes. Tomonari kan je pas spelen als je de andere vier hebt afgerond en Ohtaro pas weer daarna. Het ligt dan voor de hand dat er dus wat is met die twee mannen, waarom je ze niet gelijk mag spelen. Hierdoor lette ik al snel op die twee in andere routes als ze verschenen en had ik al kleine vermoedens van wat er kon gaan gebeuren. Alsnog was ik wel verrast in de routes van Tomonari en Ohtaro, maar toch had ik het leuker gevonden als het verhaal wat meer verspreid was over alle routes. Nu voelden de eerste vier routes vooral als opvulling om maar naar het overkoepelende verhaal te komen.
Engelse lokalisatie
De Engelse vertaling is vrij goed te noemen. Spel- en grammaticafouten komen amper voor. Ik ben wel een textbox tegengekomen waar een regel van de tekst onder het scherm wegviel. Gelukkig was dat een uitzondering en was er verder amper wat op aan te merken. Bij een historische setting is het van belang dat de stijl van praten bij die tijdsgeest hoort. Op zich was dat wel goed gedaan, maar er waren soms uitspraken die er niet echt bij pasten. Bijvoorbeeld “oh man”, wat toch meer in de huidige tijd past dan in de 18e eeuw.

Daarnaast is Winter’s Wish Japans ingesproken. De hoofdpersoon Suzuno is daarentegen niet ingesproken zoals je wel vaker bij otomes ziet. Op de stemmen is vrij weinig aan te merken, want dat is van hoge kwaliteit. Daarbij passen de stemmen bij de personages zoals ze te zien zijn in de game.
Toch blijft er nog één minpuntje over en dat gaat over de achtergronden. De achtergronden mogen dan wel mooi gemaakt zijn, maar ze worden veel te veel hergebruikt. Als er maar wordt gepraat over een straatje, dan zie je altijd maar dezelfde. Of als het gaat over een bos, dan zie altijd hetzelfde paadje in het bos. Dat begon steeds meer op te vallen naarmate ik verder in het verhaal kwam. Daarbij zijn de blightfalls waar heel vaak tegen gevochten wordt zelden in beeld. Persoonlijk vond ik dat een beetje gek voor zo’n belangrijk thema in het spel. Hierdoor wordt het vooral aan je eigen interpretatie overgelaten.

Conclusie
Winter’s Wish: Spirits of Edo heeft een interessant verhaal met aantrekkelijke mannen om mee te daten. De historische setting met fantasy-elementen zorgt ervoor dat het nooit echt saai wordt. Wel is het jammer dat de eerste vier Character Routes weinig met het overkoepelende verhaal te maken hebben. Dat komt pas in de laatste twee Character Routes tot uiting. Daarnaast is de art fenomenaal, maar worden de achtergronden iets te vaak hergebruikt. Al met al is Winter’s Wish een vermakelijke otome en is het voor €49,99 zeker geen miskoop als je van historische setting met tamme romantiek houdt.
+ Interessant verhaal
+ De Love Interests zijn aantrekkelijk
+ Romantiek bouwt rustig op en is goed verwerkt in het verhaal
+ Historische setting met fantasy-elementen werkt goed
+ Amper wat aan te merken aan de Engelse vertaling
– Geen flowchart
– De eerste vier Character Routes vallen redelijk in herhaling qua verhaal
– Zelden zie je een blightfall in beeld en achtergronden worden herhaald
DN-score: 7,2
Meer nieuws
[Review] LEGO 2K Drive – Een game waar het mee klikt
[Review] The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom – overal net een stapje beter dan BOTW
[Review] Afterimage – een net niet perfect indiepareltje