[Review] Afterimage – Een net niet perfect indiepareltje

Iedereen is vast nog volledig ondergedompeld in The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom. Toch wil ik jullie deze indiegame niet onthouden, want wat is Afterimage een plaatje. Ontwikkelaar Aurogon Shanghai levert een topprestatie waar menig triple A-game jaloers op mag zijn!

Pakt het beste van allerlei games

Het is gewoon knap dat een kleine studio een game als deze kan maken. Dat gezegd hebbende, leunt Afterimage veel op gameplay die al eerder is bedacht. Is dat erg? Nee, want de game weet dit prima in balans te houden. Straks meer over die gameplayelementen, want wat voor soort game kun je verwachten? Denk aan Child of Light meets Metroidvania meets Sifu. Dat zijn games die mij te binnen schoten in ieder geval. Hoewel het daarmee zeker niet afgezaagd is, integendeel. Afterimage combineert zijn invloeden tot een prachtige originele belevenis.

Balans

Zoals ik al zei, gebruikt Afterimage veel bestaande ideeën. Daarin is de ontwikkelaar natuurlijk niet alleen. Heel veel grote games kijken naar elkaar en dat is ook helemaal niet erg. Als indieliefhebber hoop ik alleen dat kleine studio’s juist op zoek gaan naar iets nieuws. Dat kwam ik in deze game niet echt tegen. De bekende ‘skill tree’ komt bijvoorbeeld om de hoek kijken. Bij het verslaan van vijanden groeit je level, zodat er steeds meer upgrademogelijkheden zijn. De skill tree biedt daarin veel keuzes, tot het punt waarop er opeens een sprong gemaakt wordt om iets te kunnen upgraden. Soms vond ik het jammer dat hier wat balans miste voor mijn gevoel. In het begin van de game kon ik vrijwel oneindig ’trainen’ om mijn skills vrij te spelen en was het eigenlijk wachten totdat ik verder ging in het verhaal om door te gaan met upgraden.

De combat is in de game ook niet baanbrekend, maar speelt wel heerlijk weg. Er zijn veel soorten wapens tot je beschikking. Van zwaarden en zwepen tot aan dubbele messen en magie. De zweep was mijn favoriet, omdat die een groot bereik had en best wat schade toebracht. Magie voelde gek genoeg wat misplaatst en zwak in vergelijking met de andere wapens.

Verder zijn de laadschermen en laadtijden soms wel echt vervelend. Het begon al met de opstart van Afterimage. Ik dacht namelijk dat de game steeds vastliep, maar het bleek gewoon een heel lang laadmoment te zijn. Hier had ik heel graag een soort balkje willen zien of iets in de stijl van de game. Het zorgde bij mij in ieder geval voor verwarring. Het wachten wordt gelukkig wel beloond, want verder loopt het spel soepel door. Tenminste, tot je een keer doodgaat. Dan is er opnieuw een vrij lange laadtijd. Niet doodgaat dus!

Toch wil ik vooral ook iets positiefs benoemen over de balans. Doordat de game zo open is en dus flink wat weg heeft van Metroidvania-games is het verrassingselement erg groot. Ik kwam geregeld op een willekeurig moment een eindbaas tegen. De ene keer versloeg ik die zonder problemen, maar een andere keer bleek die echt een veel te hoog level te hebben. Niet iedereen is hier waarschijnlijk fan van, maar ik kan het persoonlijk erg waarderen.

Wat is er nog meer?

Naast toffe gameplay vind ik dat Afterimage ook een sterk verhaal probeert te vertellen. Renee is verward nadat haar dorp is afgebrand en struint nu door het land Engardin om antwoorden te vinden. Ze krijgt hulp van Ifree, een zwevend wezen, dat je het beste nog kunt vergelijken met Navi uit The Legend of Zelda-games. Het blijkt dat niet alleen het dorp van Renee aan de beurt is geweest. Heel het land is verwoest door de toorn van de goden. De natuur heeft vrijwel alles overgenomen. Aan ons de taak om erachter te komen wat er met Renee is gebeurd. Overigens heeft Afterimage meerdere eindes, waarbij het belangrijk is om alle gebieden goed te verkennen. Vergelijkbaar met The Legend of Zelda: Breath of the Wild.
De verwoesting van Engardin wordt trouwens aan het begin van de game verteld, maar ik vond het allemaal erg veel informatie. Het leek wel alsof ik eerst iets had moeten lezen over een bepaalde folklore. Er gebeurde zoveel in een vrij korte tijd dat ik er eigenlijk niets van begreep. Gelukkig heeft het verder niet veel gevolgen voor de rest van het verhaal, maar het had allemaal wat duidelijker gemogen.

Tot slot is de muziek fantastisch. Er is veel tijd gestoken in de arrangementen, wat erg bijzonder is voor een indiegame. Het is een grote pluim voor Aurogon Shanghai dat ze de tijd genomen hebben om zo’n mooie soundtrack te maken. Daarbij ondersteunt het de gebeurtenissen ook goed. Een mooie soundtrack maken is één, het laten werken met een game is misschien wel net zo lastig.

De moeite waard om eens te spelen!

Afterimage is een ware indieparel. Jammer dat er zo weinig aandacht voor is geweest. Logisch ook, want de game is ontwikkeld door een kleine studio. Het is te prijzen dat ze zich hebben gefocust op het spel in plaats van de promotie. Het hele plaatje klopt namelijk. De wereld ziet er prachtig uit met handgetekende details, er is nagedacht over een verhaal, de gameplay is uit het boekje en wordt omlijst met een hele mooie soundtrack. De kritische noten uit deze review zijn daarnaast hopelijk op te lossen met wat updates in de toekomst.

Op het moment van schrijven kost de game tijdelijk €22,49. De officiele adviesprijs is €24,99 voor de digitale versie. Er is echter zelfs een fysieke versie van deze game voor €29,99. Ben je op zoek naar een indiegame die op veel vlakken niet onderdoet voor een triple A titel, dan is Afterimage een aanrader!

+ Prachtige handgetekende werelden
+ Krachtig verhaal met veel diepere lagen
+ De besturing voelt goed aan en gevechten verlopen soepel
+ Skill Tree is aanwezig!
+ De muziek is orkestraal en ondersteunt de game erg goed
+ Het is mogelijk de game fysiek aan te schaffen, bijzonder voor een kleine studio

– Laadtijden mogen duidelijker en minder
– Het verhaal is krachtig, maar kan ook lastig en verwarrend overkomen
– Doet Afterimage wel iets nieuws?

DN-score: 8,3