[Review] Session: Skate Sim – Blauwe plekken en tranen

Skateboard spellen heb ik altijd leuk gevonden. Zeker in de jaren dat de Tony Hawk-spellen echt goed waren, heb ik me flink vermaakt op mijn skateboard, weliswaar achter de televisie maar toch. Over Session: Skate Sim had ik al het een en ander gehoord, een realistische skate-game leek me dan ook best interessant. Binnenkort is de game ook beschikbaar op de Nintendo Switch. Of het brengen van het spel naar de Nintendo Switch een goede keuze is geweest lees je in deze review.

Behoorlijk vernieuwend

Allereerst een korte introductie van Session: Skate Sim. Dat is daadwerkelijk nodig, want dat spel pakt het allemaal net even anders aan dan de gemiddelde skate-game. Met Session heeft ontwikkelaar NACON namelijk meer een simulator op de markt gebracht dan een arcade-achtige game, iets wat vooral in de besturing naar voren komt. Vergeet hoe je bijvoorbeeld Tony Hawk bestuurde, alles gaat hier behoorlijk anders. In Session gebruik je namelijk de trigger-knoppen om te sturen, terwijl de analogesticks juist de voeten op het skateboard vertegenwoordigen. Daar blijft het niet bij, want ook hangt het er bijvoorbeeld van af hoe je op het skateboard staat om te weten welke beweging met de analogesticks je voorste of achterste voet vertegenwoordigd. Op papier klinkt het misschien niet zo spannend maar geloof me, het is in het begin erg wennen en nog erg lastig. Gelukkig kent het spel in het begin wat uitleg en na een aantal uur oefenen voelt alles al wat vertrouwder, althans de basis dan. 

In het diepe gegooid

Skaten draait natuurlijk ook om het uitvoeren van tricks, en ook dat is een flinke uitdaging voor de beginnende speler. Ik durf toch wel te zeggen dat ik met heel wat Tony Hawk-ervaring geen slechte gamer ben met skatespellen, maar Session bezorgde me de eerste uren flink wat digitale blauwe plekken. Dat komt met name omdat het spel je te weinig begeleid om daadwerkelijk tricks en stunts te gaan leren. Je krijgt nauwelijks te horen wat je uiteindelijk verkeerd doet of hoe je het wel moet doen, wat zorgt voor een enorm hoge leercurve. Ik kan me heel goed voorstellen dat de voldoening enorm is wanneer het uiteindelijk dan toch lukt om een bepaalde trick goed uit te voeren,  maar daarvoor is wel flink wat doorzettingsvermogen nodig. En laat de motivatie om door te spelen op de Nintendo Switch nou net een behoorlijk dingetje zijn.

Bedenkelijke prestaties

Session: Skate Sim is technisch gezien op de Nintendo Switch namelijk gewoon echt niet in orde. Allereerst zijn de graphics van een zeer bedenkelijk laag niveau waarbij oude Playstation 2-tijden op visueel gebied bij mij herleefden. Textures zijn van dusdanig lage kwaliteit dat dit richting Playstation 2-niveau gaat. Effecten als schaduwen komen plots tevoorschijn, spiegels op auto’s duiken op wanneer je dichtbij komt en ga zo maar door. Bovendien is de mate van detail in de werelden enorm laag en oogt alles grauw en saai. Ook de framerate stelt erg teleur waardoor gevoel van snelheid niet aanwezig is. Natuurlijk moeten we er rekening mee houden dat de Nintendo Switch geen krachtpatser is,  maar in dit geval kan dat absoluut niet als excuus worden genoemd. En wanneer je je afvraagt of het niet al een wonder is dat het spel überhaupt op de Switch draait,  dan is het enige juiste antwoord dat het wellicht beter was de game niet naar Nintendo’s hybride console te brengen. 

Saaie gebieden

Los van de technische problemen, zijn de verschillende gebieden om in te skaten suf en levenloos. Doordat er weinig interactie is en de werelden niet levendig zijn, wordt het door blijven spelen om alles onder de knie te krijgen ook niet makkelijker gemaakt. Niks geen voetgangers of auto’s op straat, alles is levenloos en doet denken aan een stad die in complete lockdown is. Dat is jammer, want de gebieden waarin je kunt skaten zijn divers en er zijn volop mogelijkheden in de omgeving om toffe tricks uit te halen. Overigens is de lege stad wel enigszins levendig te maken. Ironisch genoeg zijn er in de game namelijk ‘experimentele’ opties aanwezig om bijvoorbeeld wel voetgangers in de stad te laten lopen. De game waarschuwt dan wéĺ dat deze opties nog in een vroege fase zitten en die waarschuwing blijkt niet voor niets. Wanneer je de optie aanzet om voetgangers in de stad te krijgen, gaat de game nog slechter draaien dan dat dit al deed met een nog lagere framerate en stotterende beelden. Snel maar uit dus die optie!

Jammer is ook het ontbreken van interessante objectives,  je zult met name jezelf moeten vermaken in de werelden waardoor het echte ‘plezier’ ontbreekt. Het lijkt erop dat de ontwikkelaars net iets te ver zijn doorgeschoten in het naar voren brengen van realisme in het spel. Jammer, want in combinatie met de passende en toffe soundtrack had het allemaal best leuk uit kunnen pakken, maar dat is in elk geval op de Switch niet het geval. Ook kent de game geen score-systeem. Ongetwijfeld een bewuste keuze gezien de game meer een simulator wil zijn, maar voor mij voelde dit wel als een gemis.

Conclusie

Tsja, ik kan natuurlijk nog doorpraten over Session: Skate Sim. Over het feit dat er waarschijnlijk best heel liefde voor het skaten in het spel is verwerkt. En dat het een gewaagde kans is geweest om realistische skate-game als deze op de markt te brengen. En ook de wereld waarin je kunt skaten is best groot, en de controls zijn op zijn minst vernieuwend. Alleen heb je er zo weinig aan als het spel gewoon niet goed presteert en weinig plezier biedt. Wat in dit geval overblijft is een in de basis wat teleurstellende game die op de Nintendo Switch door alle mankementen aanzienlijk verder is afgezakt dan een beetje teleurstellend. 

+ Originele en innovatieve gameplay
+ Grote wereld om in te skaten…

– … maar die is levenloos en saai
– Technisch in zeer bedenkelijke staat
– Zeer hoge leercurve vraagt om doorzettingsvermogen
– En juist dat is best wel een issue met de Nintendo Switch-versie door alle problemen
– Het echte ‘plezier’ mist simpelweg

DN-Score: 4.0