[Review] Gigantosaurus: Dino Kart – Een (iets te) luchtig kartspel

De vrolijke animatieserie Gigantosaurus is geen onbekende als het op games aankomt. Er kwam immers in 2020 al een kleurrijke 3D-platformer uit die gebaseerd is op de dino-serie. Nu is het tijd om een ander genre te tackelen. En welk genre past er nu beter bij een gezellige kinderserie dan een kartspel? Dit is Gigantosaurus: Dino Kart.

Gigantisch… voor de kleintjes

Gigantosaurus is een serie die zich richt op de allerkleinsten. Het is een vrolijke animatieserie die gebaseerd is op de populaire kinderboeken van John Duddle. Het draait om vier kleine dinosaurusvrienden die allerlei spannende avonturen beleven. Ze gaan op ontdekking en proberen uit de klauwen te blijven van de dreiging (die eigenlijk geen dreiging is) Giganto, de gigantosaurus. Als 5-jarige had ik gesmuld van deze serie.

Nu zijn 5-jarigen tegenwoordig gek op nog iets: games! En dus is er nu na de eerdergenoemde platformer ook een kartracer met de vrolijke dinovriendjes. En net zoals de serie richt ook deze game zich op een heel jong publiek.

Mario Kart Junior

Natuurlijk maak je bij een kartspel al snel de vergelijking met Mario Kart. Maar ondanks de vergelijkingen, doet Gigantosaurus ook iets totaal anders door zich op zo’n jong publiek te richten. Zo leer je zodra je de game opstart dat je ook in dit spel elke race met een boost kan beginnen. Maar waar het bij Mario Kart een kunst is om het gasgeven juist te timen, is dit bij Gigantosaurus een stuk eenvoudiger. Een grote toerenteller onder in beeld laat met een groot, groen vlak zien wanneer je het beste gas kunt geven. Dat maakt het timen een heel stuk eenvoudiger.

Ook de items (hier vaardigheden of skills genoemd) zijn een stuk eenvoudiger. Zo schiet je bijvoorbeeld een kokosnoot die ook van muren kan kaatsen. Een waterbom maakt sturen tijdelijk wat lastiger en de Giganto-schreeuw laat je tegenstanders schrikken dat ze direct afremmen. Door items uit te proberen, leer je ze beter kennen. En omdat er niet zo heel veel verschillende items zijn, is het ook voor de kleintjes goed te bevatten.

Presentatie

Gigantosaurus: Dino Kart wint misschien geen schoonheidsprijs, maar daar letten kleuters niet op. Tuurlijk zijn er mooiere racers te spelen op de Nintendo Switch, maar als jouw kind ook maar enigszins geïnteresseerd is in dino’s, dan is Gigantosaurus een feest van herkenning. Zelfs als je niet bekend bent met de serie. De personages zien er leuk uit, de karts zijn leuk bedacht en passen prima in de prehistorie, en je ziet tal van bekende dino’s. Hoewel ik nog nooit een aflevering had gezien, moest ik toch grinniken toen ik omver werd gelopen door een spinosaurus. Het doet gewoon wat het moet doen, ondanks dat wij ons een beetje ergeren aan textures die te laat inladen.

De audio is een ander verhaal. Door het hele spel hoor je dikwijls dezelfde muziek op de achtergrond en ook de soundbytes van de dinovriendjes zijn snel irritant te noemen. Elke keer als je een drift doet, maakt jouw personage een enthousiast geluid. Maar omdat de game vooral draait om die drifts, ben je de “Jahaha whoohoo” al snel zat. Kinderen zijn gek op die herhaling, maar ouders zullen graag de televisie op stil zetten.

Uitdaging voor jong en oud

Laat hier geen misverstand over zijn: Gigantosaurus: Dino Kart is eenvoudig. Héél eenvoudig. Ook hiervoor geldt dat kinderen zich er prima mee zullen vermaken, maar als je wat ouder bent, is overwinnen een fluitje van een cent. Gelukkig hebben de producenten van deze game daar rekening mee gehouden door ook een hogere moeilijkheidsgraad toe te voegen. Het maakt de game niet direct spannend, maar als de kids naar bed zijn, kunnen papa en mama zich ook prima vermaken met Dino Kart. Deze redacteur kon de moeilijke setting in ieder geval enorm waarderen.

Geef dit spel aan een kind en dan heeft die genoeg te ontdekken. Ik gaf aan dat er een drift-mechaniek is; voer die goed uit en je dino krijgt een korte boost. Eenvoudig om uit te voeren, maar voor een kind voelt het heel belonend. Daarnaast zijn er op bijna elke track sluiproutes en alternatieve paden te vinden die uitdagen om op ontdekkingstocht te gaan. Dat maakt vooral de lokale multiplayer-potjes net even wat leuker.

Maar ook gigantische tekortkomingen

De game doet een hoop goed, maar dat neemt niet weg dat er technisch wat uitdagingen zijn. Zo ben ik een paar keer vast komen te zitten in een muur, wat gelukkig met de reset-knop (de min-toets) snel was op te lossen. Dat neemt niet weg dat het toch even frustreert. De grootste tekortkoming zit ‘m wat mij betreft in het gebrek aan content. Dit spel is heel karig.

Je hebt in de avonturen-modus 3 cups die elk 5 banen hebben. Daarnaast zijn er maximaal 8 personages. Als je overal goud hebt gehaald, kun je nog proberen een paar alternatieve skins en trophies vrij te spelen, maar dan is de game voor 100% behaald. Een extra cup had deze game echt een stuk rijker gemaakt. En ook het gebrek aan een online multiplayer-modus kan anno 2023 echt niet, ondanks de jonge doelgroep. Het feit dat je dan elke track individueel kunt spelen om de eerste plek te behalen, maakt het gebrek aan content helaas niet goed.

Conclusie

Gigantosaurus: Dino Kart is een hele leuke racer die zich richt op een jonge doelgroep, maar waar ouders zich ook eventjes prima mee kunnen vermaken. De kracht zit in de eenvoud, waar ook het grootste gebrek zit: weinig content en veel herhaling. Gelukkig speelt het leuk en ziet het er allemaal heel cute en vrolijk uit. Gigantosaurus: Dino Kart is heel vermakelijk en van harte aan te bevelen aan iedereen met jonge kinderen.

DN-score: 7,5