Dragon Ball is een geliefde franchise met vele fans. Op de Nintendo Switch zijn er al verscheidene games van verschenen, zoals Dragon Ball Xenoverse 2 en Dragon Ball Z: Kakarot. Op 14 oktober is er alweer de volgende Dragon Ball-game verschenen, maar ditmaal is het toch een ander soort game dan je verwacht. Dragon Ball: The Breakers is een asymmetrische online multiplayergame waarin zeven overlevers strijden tegen één vijand. Is deze Dragon Ball-game verslavend om te spelen? Of valt de gameplay en uitwerking toch wat tegen? Je leest het in onze review.
Niet offline speelbaar
Laat ik maar gelijk beginnen met het grootste minpunt van Dragon Ball: The Breakers; er is geen mogelijkheid om de game zonder internetverbinding op te starten. Je hebt dus voor de game altijd een internetverbinding nodig en een Nintendo Switch Online-abonnement. Natuurlijk is dat begrijpelijk voor een online multiplayergame, maar ik kan het zelf altijd wel waarderen als er iets offline speelbaar is. Naar mijn mening had dat voor The Breakers ook gekund, want er is een redelijke uitleg in de vorm van een verhaalproloog.
In de proloog leer je dat mensen allemaal in Temporal Seams worden getrokken. In die Temporal Seams moeten de Survivors, de normale mensen, proberen te ontsnappen aan de Raider, een enorme sterke vijand. Om te ontsnappen moeten de Survivors de tijdmachine zien te starten, de Raider zien te verslaan of zien te ontsnappen via een vluchtweg. Op deze manier zet de game de oneindige loop in werking, want voor elk potje word je als het ware in een Temporal Seam gezogen. Persoonlijk vind ik dat een mooie manier om te verklaren waarom je steeds over en over potjes zou moeten spelen. Het geeft op die manier een stukje diepgang die je anders niet zou hebben. Naar mijn mening had de ontwikkelaar wel een groter verhaalcomponent mogen verwerken in de game, zodat er ook een korte singleplayer is.
Niet altijd de rol die je wil
Het grootste deel van je tijd speel je in de potjes als Survivor. Je kan wel kiezen om Raider te zijn, maar de kans is altijd groter dat je toch als Survivor in een potje wordt gegooid. Niet gek vind ik, aangezien elk potje zeven Survivors tegen één Raider is. Er zullen statistisch gezien meer mensen zijn die voor Raider kiezen dan dat er plekken zijn. Daarbij duurt een potje algauw 10 minuten. Dus wanneer je graag Raider wil zijn, kan het dus wel even duren voor je als Raider mag spelen. Persoonlijk vond ik het totaal niet erg om als Survivor te spelen en heb ik me daar dus niet aan geërgerd.
Wees op je hoede als Survivor
Als Survivor is de muziek vaak zeer onheilspellend. Je bent namelijk op de vlucht voor de Raider, terwijl je tegelijkertijd probeert de tijdmachine te starten. Omdat je natuurlijk slechts een simpele mens bent, heb je niet echt een mogelijkheid om terug te vechten wanneer je gespot wordt. Daarom is er de optie om te transformeren in een bekende “held” voor korte tijd, zodat je nog een kleine kans hebt om aan de Raider te ontsnappen. Tevens kan je in de omgeving verscheidene voorwerpen vinden waarmee je sterker wordt en waardoor je je sneller kan verplaatsen bijvoorbeeld.
Ik vond het in het begin zeer onduidelijk hoe ik nou aan die Raider kon ontsnappen, als ik gespot werd. Het voelde voor mij alsof je totaal geen schijn van kans had als de Raider het eenmaal op je voorzien had. Natuurlijk leer je er wel iets beter in te worden, maar het beste blijft het om niet gespot te worden.
Als Raider spelen is een groot plezier
Op dit moment zijn er slechts drie verschillende Raiders waaruit je kan kiezen: Cell, Frieza en Buu. Ze zijn lichtelijk overpowered en worden steeds sterker. Persoonlijk vind ik dat er zeker wat aan moet gebeuren om alles iets beter te balanceren. Op dit moment is het zo dat een Raider in de eerste fase al sterk is, maar in latere fases haast onverslaanbaar. Daarbij scheelt het iets afhankelijk van op welke van de drie maps je speelt. Echter blijven de Raiders onverminderd sterk. Als je als Raider speelt, is het onder andere jouw taak om de Survivors uit te schakelen en de tijdmachine te verhinderen. Hoe je moet vechten, leer je het beste in de praktijk, gezien de proloog daar geen aandacht aan schenkt. Veel leer je dus door het spelen van potjes, maar dan moet je wel als Raider gekozen worden.
Het voelt als free-to-play
Hoewel Dragon Ball: The Breakers een spel is dat €19,99 kost, voelt het regelmatig aan als free-to-play. Je kan namelijk met echt geld TP Tokens kopen. Daarmee kan je dan via een gatchasysteem Transpheres kopen en andere cosmetische voorwerpen. Die Transpheres heb je nodig als Survivor om tijdelijk te veranderen in een bekend personage met een bepaalde skill. Met echt geld uitgeven zal je dus mogelijk eerder jouw gewenste Transphere bemachtigen. Persoonlijk vind ik dat altijd wat minder, maar de toekomst zal uitwijzen of het pay-to-win gaat zijn of niet. Voor nu zou ik zeggen, nee, maar dat komt omdat je het ook door veel te spelen kan vrijspelen.
Daarnaast ben ik bang dat niet veel spelers lang blijven hangen, waardoor het op termijn te lang kan duren voor je voldoende spelers vindt. Nu vind je gemiddeld binnen een minuut een potje, maar dat moet niet langer duren. Mogelijk zouden meer mensen het spelen als het wel free-to-play was. Ook zou cross-play kunnen helpen, maar dat zit er helaas niet in.
Besturingsproblemen
De besturing in Dragon Ball: The Breakers is niet altijd even best. Vooral wanneer je als Raider aan het rondvliegen bent, merk je dat het lastig sturen is. Daarbij is de pop-in regelmatig voorkomend en zijn framerate-problemen vaak hinderlijk. Het is vooral jammer dat de game nog zoveel problemen heeft, maar daar gaat Bandai Namco hopelijk nog wat aan doen. Voor nu is de game zeker speelbaar, al is er nog een hoop verbetering mogelijk. Tevens is het visueel niet de meest mooie game op de Nintendo Switch. Het is allemaal vrij grof en amper gedetailleerd. Natuurlijk haal je er Dragon Ball zeker uit, maar het had allemaal wat mooier gemogen.
Conclusie
Dragon Ball: The Breakers is een unieke asymmetrische online multiplayergame. Het probeert veel goed te doen, maar de uitwerking valt wat tegen. De technische problemen en de TP Tokens die je met echt geld kan kopen zijn zeer spijtig. Ik kreeg er helaas meer een free-to-play gevoel van dan een game van €19,99. Daarbij is het jammer dat je de game überhaupt niet kan opstarten zonder internetverbinding. De potjes zelf daarentegen zijn wel vermakelijk. Zowel als Raider als Survivor is het leuk om te spelen. Als Survivor voel je de angst om gesnapt te worden, omdat je weet dat je veel te zwak bent. Als Raider is het weer geweldig om de Survivors op te sporen en uit te schakelen. Al met al is Dragon Ball: The Breakers is vermakelijke game, maar schiet het op vele punten zwaar tekort.
+ Potjes zijn leuk om te spelen
+ Raider zijn is genieten
+ Redelijk snel spelers gevonden
– TP Tokens te koop met echt geld
– Technische problemen
– Alleen op te starten met internetverbinding
– Te vaak kan je niet als Raider spelen, terwijl je dat wel had gekozen
DN-score: 5,2
Ik kwam dit tegen in de online omgeving van mn Switch (nieuws kanaal ofzo?) en kon er totaal niet bij plaatsen wat dit nu precies voor game zou moeten zijn.
Vage beschrijving, afbeeldingen waar je niks uit kan opmaken en geen gameplay beelden.
Het kwam me ook over als een free tot play iets, dus hoe ze voor bijna €20 genoeg spelers willen vinden gezien het blijkbaar een online only iets is, is mij een vraag.
In theorie zou dit nog wel leuk kunnen werken, maar in praktijk lijken me de meeste potjes ook kansloos verlopen.