[Review] Wayward Strand – Een aangrijpend verhaal

Ontwikkelaar Ghost Pattern begon in 2016 met de ontwikkeling van een uniek interactief verhaal. De setting is zeer apart met een vliegend ziekenhuis vol met patiënten en verplegers. Deze van oorsprong Australische game heeft als doel dat iedereen het kan spelen en zich kan relateren aan de levens en verhalen die worden verteld. Recent is Wayward Strand verschenen voor de Nintendo Switch. Raakt de game je op emotioneel vlak of zijn de verhalen wat te oppervlakkig voor de diepere connectie? Je leest het in onze review.

Een ziekenhuis dat vliegt?

Wayward Strand speelt zich af in een vliegend ziekenhuis. Ja, je leest het goed, een vliegend ziekenhuis. Wat precies het verhaal is achter dat vliegende ziekenhuis ga ik niet verklappen. Het is namelijk een van de vele mysteries die je probeert te ontrafelen in de game. Daarbij is de game slechts zo’n drie tot vier uur lang, maar het is zeker aan te raden om meerdere keren het verhaal te doorlopen. In de game speel je als de 14-jarige Casey Beaumaris die drie dagen lang meegaat naar haar moeders werk. Ze krijgt als opdracht om wat tijd met de patiënten door te brengen, want de verplegers hebben het veel te druk. Echter heeft Casey zelf nog een ander plan; ze wil namelijk een artikel schrijven over haar ervaringen voor de schoolkrant.

Dat de game zich in de zomer van 1978 afspeelt, is goed te merken aan de stijl. Het lijkt op een soort oude prentenboek of zelfs geschilderde stijl. Daarbij is de inrichting in het luchtschip ook zeer passend bij die tijdsgeest. Natuurlijk kunnen de verhalen over de oorlog van de bejaarden niet ontbreken. In het luchtschip wonen namelijk relatief veel bejaarden met de bijbehorende kwaaltjes. Ze worden uitstekend tot leven gebracht met de fantastische ingesproken stemmen.

Alles is met elkaar verbonden

In het spel loop je als Casey rond in het ziekenhuis. Je kan overal naartoe en praten met wie je wil. In gesprekken krijg je meerdere antwoordopties waardoor jij beslist wat je te weten komt. Echter is het niet mogelijk om in één playthrough alles te weten te komen. Personage doen namelijk gelijktijdig verschillende dingen. De een is bijvoorbeeld aan het roddelen met een medepatiënt, terwijl een ander aan het eten is met een verpleger. Je kan daardoor nooit bij alles zijn, je moet dus keuzes maken in met wie je wil spreken of afluisteren. Door gesprekken af te luisteren kan je namelijk weer nieuwe informatie verkrijgen over waar de patiënten mee zitten of over hun verleden. Er is echter geen overkoepelend verhaal met een duidelijk einde. Het draait vooral om het ontdekken van de verhalen en het verleden van de personen, wat enorm rustgevend is.

Alle informatie die je verzamelt wordt bijgehouden in Caseys notitieboekje. Daarin kan je dus nalezen wat je al weet en misschien ontdek je wel een aanwijzing met wie je vervolgens het beste kan praten. Doordat alles gelijktijdig gebeurt en je slechts drie dagen de tijd hebt, komt het geloofwaardig over en heb je echt het idee jouw tijd in een ziekenhuis rond te brengen. Je voelt tevens een grote betrokkenheid bij de verhalen die de patiënten vertellen, omdat ze als zulke alledaagse mensen overkomen. Het had bijvoorbeeld jouw oma of buurman kunnen zijn. Al met al is het zeker aan te raden de game meerdere keren te spelen om achter alle mysteries te komen.

Glitches

Helaas is niet alles zo fantastisch aan Wayward Strand. Er zijn namelijk regelmatig visuele glitches. Denk aan bijvoorbeeld personages die door elkaar heen lopen of papieren die niet in de handen van de personages zitten, maar die er ver naast zweven. Het grappigste vond ik hoe ze de soep eten. De lepel zit namelijk meer naast de kom soep dan erin en de lepel belandt regelmatig niet eens in de buurt van hun monden.

Ik heb wel een bug ervaren waarbij ik mijn personage voor lange tijd niet meer kon besturen. Wat ik ook probeerde, lopen werkte niet meer. Gelukkig liep er opeens een patiënt langs die met mij ging praten, waardoor ik me weer kon bewegen. Was dat niet gebeurt, dan had ik de game helaas geheel moeten afsluiten. Echter dat wil je ten alle tijden vermijden, omdat je amper kan opslaan. Alleen na een volle dag werken krijg je de optie tot opslaan, dat is dus gemiddeld een uur tot anderhalf uur aan speeltijd. Best zonde als je dan door een bug veel speeltijd kwijt kan raken. Het zou daarom fijn zijn als er een optie komt om vaker op te slaan.

Conclusie

Wayward Strand is niet een typische game, eerder een film waarin jij kiest naar welk verhaal je luistert. Daardoor is de game zeker niet geschikt voor mensen die echte gameplay verwachten, want dat zit er gewoon niet in. Het draait vooral om de ervaring en beleving van het rondlopen en luisteren naar alle verhalen. Dit zit namelijk heel goed in elkaar en je raakt er enorm bij betrokken. Hierdoor speel je het spel zo uit. Aangezien het spel in vier uur uit te spelen is en je niet in één playthrough alles gezien kan hebben, is het zeker aan te raden om het meerdere keren te spelen. Voor een prijs van €19,99 is Wayward Strand een aanrader voor iedereen die van dit genre houdt. Het is alleen jammer dat er wat glitches in zitten en dat je slechts zeer beperkt kan opslaan. Al met al is Wayward Strand een unieke ervaring die ik iedereen kan aanraden.

+ Aangrijpend verhaal
+ Unieke manier om te ontdekken wat het verleden is van patiënten
+ Alle personages zijn ingesproken
+ Prachtige stijl
+ Herspeelbaar om nieuwe mysteries te ontdekken

– Glitches en een enkele bug
– Te weinig mogelijkheden om op te slaan

DN-score: 8,3