Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[Hands-on] Potions Permit

Een ambitieuze life-simulator met gevarieerde verhaalgedreven singleplayer-content!

Life-simulators hebben de laatste jaren een flinke opmars in populariteit. Dankzij games als Animal Crossing: New Horizons, Stardew Valley en het recent verschenen Disney Dreamlight Valley is dit vaak relaxte en rustgevende gamegenre weer helemaal in. Nu wordt er binnenkort ook nog een andere game aan dit rijtje toegevoegd, namelijk Potions Permit van indie-uitgever: PQube. Wij hebben deze ambitieuze indiegame op Gamescom mogen uitproberen. Lees hier wat wij ervan vonden.

Apotheker

In Potions Permit speel je een apotheker die verhuist naar het fictieve dorpje Moonbury. Jij hebt van de burgemeester namelijk de taak gekregen om zijn zieke dochter te genezen. De inwoners van het dorp hebben echter slechte ervaringen met apothekers en vertrouwen liever op de ouderwetse geneesmethodes. Veel van hen hebben hun vooroordeel over jou dan ook al klaarliggen bij aankomst in Moonbury. Aan jou dus de taak om de dochter van de burgemeester en vele andere inwoners van Moonbury te genezen en te overtuigen van de moderne alchemie.

De demo die wij speelden focuste zich vooral op de drie grote pilaren van deze game. Het onderzoeken naar ziektes en kwaaltjes in het ziekenhuis, het vergaren van middelen in de buitenwereld en het brouwen van potions in je huis. Nadat we ons huis waren uitgelopen, maakten we al vrij snel kennis met de wereld van de game. Hier hing een hele gezellige sfeer, zoals dat ook hoort binnen dit genre.

Items vergaren

De eerste opdracht die we kregen was om materialen te verzamelen in het bos. Dit deden we door gebruik te maken van verschillende wapens en items. Zo hadden we beschikking over een hamer, een sikkel en een bijl. Hiermee konden we bomen omhakken, gras snijden en stenen kapotslaan. De animaties waarmee dit gebeurde verliepen heel vlot en vloeiend en het uitkammen van de omgeving werd daardoor al vrij snel verslavend. Terwijl we hier mee bezig waren, werden we ondertussen aangevallen door allerlei vijanden. Waaronder blauwe wezens, die vermenigvuldigend steeds kleiner werden wanneer je ze sloeg. Ze deden mij heel erg denken aan de Chu Chu’s uit de Zelda-serie en de Slimes uit de Dragon Quest-games. Voor het verslaan van deze vijanden word je weer beloond met andere middelen die je in je potions kunt gebruiken.

Let op je stamina

De combat met vijanden voelde in eerste instantie een beetje aan als die uit de gemiddelde top-down Zelda-game. Je bent voornamelijk voor je uit aan het slaan en heel af en toe moet je wegrollen. Aangezien je natuurlijk een apotheker bent kun je er ook voor kiezen om verschillende potions te brouwen om jezelf sterker te maken of om status effecten toe te brengen aan je tegenstanders. Een ander groot verschil met (de klassieke) Zelda-games is dat het gebruiken van deze wapens afging van je stamina. Je moest dus goed nadenken of je dit ging uitgeven aan normale vijanden of toch liever aan het vergaren van hout, gras of andere middelen. Is je stamina op, dan kun je dit aanvullen door thuis in je bed te slapen of om een potion te gebruiken of te brouwen.

Tetris-puzzels

Toen we alle benodigde middelen eenmaal hadden vergaard, was het tijd om de potions zelf te maken. Dit ging middels een puzzelsysteem, waarin je eigenlijk puzzels zit op te lossen met de tetromino’s uit Tetris. Elk ingrediënt dat je bezit heeft zo zijn eigen blok, die je kunt gebruiken voor het oplossen van de puzzels. De puzzels zelf bestonden uit allemaal lege vlakken die je met deze blokken moest invullen. Hierbij mocht er geen enkel vakje worden overgeslagen en kon je maar een bepaald aantal ingrediënten per potion gebruiken.

Over het kiezen van ingrediënten moest je ook goed nadenken, want deze zul je na voltooiing van de puzzel niet meer bij je dragen. De twee puzzels die wij moesten oplossen waren nog erg simpel, maar de pr-managers achter de game zeiden ons dat ze later in de game vrij pittig gingen worden. Ondanks dat de puzzels zelf wat makkelijk waren, ervaarde ik ze als een toffe afwisseling met het verkennen van de wereld en het vechten tegen vijanden.

Ritmische minigames

Gedurende het laatste aspect van onze demo moesten we het lichaam van een ziekenhuispatiënt onderzoeken. Dit begon met het scannen van het lichaam, waarbij je met de cursor over het lichaam beweegt op zoek naar het kwaaltje. Had je dit eenmaal gevonden, dan nam je deel aan een ritmische minigame. Hierin moest je op het ritme van de hartslag van de patiënt verschillende knoppen indrukken. Haalde je hiervoor een goede score, dan werd duidelijk waar de patiënt precies last van had en met welke potion je dit probleem moet oplossen.

Wat ook opviel is dat er zich langzaam een vertrouwensbalkje vulde na het helpen van de patiënt. Deze begon links in het rood en eindigde rechts in het groen. Naarmate je patiënten helpt en weet te genezen, gaat jouw reputatie als apotheker omhoog en bouw je relaties met de inwoners op. Net als het brouwen van potions waren deze rythem games ook nog niet heel moeilijk en uitgebreid, maar dat maakt niet uit. Het was wederom wel weer een leuk element in deze zeer diverse game.

Dagelijkse ritme

In de demo zelf hebben we weinig van de life-sim elementen gemerkt. De pr-managers achter de game hebben ons er wel het een en ander over verteld. Tijdens de demo merkten we al dat het spel gebruik maakt van een versnelde dag en nacht cyclus.

Daarnaast werd ons ook verteld dat ieder personage in de wereld zijn eigen dagelijkse ritme heeft. Pietje vertrekt bijvoorbeeld om 08:00 uur ’s ochtends van huis om naar zijn werk te gaan. Later op de dag zie je hem weer om 18:00 om met drie virtuele maten de lokale kroeg binnen te stappen, waar die vervolgens om 23:00 ’s avonds pas weer uitkomt. Zodra jij weet dat een personage zich op een bepaald tijdstip standaard op een specifieke plek bevindt, dan kun jij hem of haar opzoeken om gesprekken aan te gaan en zo een band op te bouwen.

Relaties

In de game kun je naar verluid zowel vriendschappelijke als romantische relaties met personages aangaan. Van het opbouwen van deze relaties en wat je daar vervolgens mee kan, hebben wij tijdens de demo weinig gezien. Volgens de Steam-pagina stellen ze je in staat om openbare gebouwen te verbeteren en de verkenbare gebieden rond de stad uit te breiden. Daarnaast zorgen de relaties er ook voor dat je nieuwe meubels kunt maken en kopen. Hiermee kun je vervolgens je huis een persoonlijk tintje te geven!

Grootste verrassing van de Gamescom

Hoewel ik normaal gesproken niks geef om life-simulators, heb ik mij echt uitstekend vermaakt met Potions Permit. Ik zou zelfs zo ver durven gaan dat dit mijn grootste verrassing was van de Gamescom. Ondanks dat alle bovengenoemde elementen op zichzelf staand allemaal leuk waren uitgevoerd, vond ik de combinatie van al deze aspecten echt geweldig! Fans van life-simulators kunnen hun hart ophalen door in Moonbury te chillen of relaties op te bouwen met haar inwoners. En liefhebbers van top-down action adventure en puzzelgames zullen zich vooral vermaken met de, op het eerste gezicht, zeer gevarieerde verhaalcontent die de game te bieden heeft.

Om te weten of alle elementen goed uit de verf komen hoeven we gelukkig nog maar heel eventjes te wachten. Het spel komt later deze maand op 22 september namelijk al uit. Hij verschijnt dan voor de Nintendo Switch, de Xbox Series X, de PlayStation 4 en 5 en de pc. Mijn interesse is na deze demo in ieder geval zeker gewekt. Hoe zit het met jou? Heb jij dankzij eerdergenoemde verhaalcontent en minigames nu ook ineens interesse om een life-sim te proberen? Of ben jij een groot liefhebber van dit genre en kun jij niet wachten om beste vrienden te worden met iedereen in het dorp? Laat het ons vooral weten in de reacties!