Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[Review] Saviors of Sapphire Wings & Strangers of Sword City Revisited

Saviors of Sapphire Wings keyart
Twee dungeon crawlers in één pakket, maar is dit 50 euro waard? Je leest het in deze review.

NIS America heeft met Saviors of Sapphire Wings & Stranger of Sword City een duo aan Dungeon Crawlers uitgebracht op de Switch. Waar de ene een gloednieuw spel is, betreft de ander een remaster. Voor de prijs van €49,99 kun je dus flink aan de slag met het verkennen van duistere kerkers. Het is echter al een redelijk niche genre, dus hoe bevallen deze spellen? Hieronder kun je beide reviews lezen of kiezen om slechts één van beide te lezen.

Saviors of Sapphire Wings

Saviors of Sapphire Wings legt de nadruk op het verhaal en is daarmee duidelijk een verhalende dungeon crawler. Je wordt daarom ook direct in een wereld gegooid zonder echt informatie te krijgen. Naarmate je je door de kerker heen beukt kom je steeds wat meer te weten over het verhaal. Als speler behoor je tot de groep Knights of Round die als taak hebben een duistere heerser Ol=Ohma te verslaan. Je faalt hier echter in en jaren na deze poging word je opnieuw wakker in een andere wereld. Met de Knights of Round verslagen zul je op pad moeten om een nieuwe Knights of Round op te zetten en de strijd opnieuw met Ol=Ohma moeten aangaan.

Saviors of Sapphire Wings

Dat is meteen een van de sterke punten in Saviors. Elk personage is goed uitgewerkt met eigen persoonlijkheden, krachten, zwaktes en uiterlijken. Of ze nu hun eigen redenen hebben om Ol=Ohma te verslaan of niet. Naarmate het spel verder gaat zul je meer leren over je teamgenoten, hun geschiedenis, beweegredenen en verlangens. Hierdoor leef je meer mee met de wereld en dat maakt het verhaal echt goed.

Helaas is de gameplay een stuk lastiger om in te komen door de flinke diepgang die het heeft. Ondertussen heb ik talloze rpg’s gespeeld en nog werd ik overweldigd door alle menu’s, hoe alles in elkaar zat en wat er nu precies mogelijk was. Er zijn geen echte tutorials en je wordt gewoon aan je lot overgelaten. Wanneer je echter alle menu’s door hebt valt het wel mee. De barrière is dus voornamelijk de moeite die je moet doen om de systemen te begrijpen.

Zo hebben personages stats, classes, vaardigheden, onderlinge relaties en uitrusting die je allemaal kunt verbeteren via spelelementen. Zo zorgen hogere levels natuurlijk voor hogere stats, maar zal je betere uitrusting moeten maken in de Forge. De onderlinge relaties zijn juist weer lange tekst scènes waar jouw antwoorden een positief of negatief effect hebben op de relatie met een ander personage.

De dungeons zijn redelijk standaard opgebouwd zoals een gemiddelde dungeon crawler. In een first-person perspectief loop je door de gangen van een 3D gebied, iets wat door de stijl van de rest van het spel erg buiten de boot valt in beleving. Waar de rest uit hoge kwaliteit 2D tekeningen bestaat, voelt de lege wereld aan alsof het uit een ander spel komt. Het is niet lelijk, maar het voelt alsof het er niet hoort. Bovendien heeft de besturing door deze gebieden een flink hoge gevoeligheid dus ik knalde regelmatig tegen muren aan. Dit zorgde ook weer voor de nodige frustratie.

Waar grafisch zeker nog verbetering had kunnen komen, zijn de gevechten. Er gebeurt zo ongelooflijk weinig dat er doorheen rushen het beste is wat je kunt doen. Animaties ontbreken bijna volledig en dat is enorm zonde voor de immersie van het spel.

De audio is dan best wel weer goed. Afgezien van enkele nummers die wel redelijk generiek aanvoelen, past de muziek goed bij het type spel. Het is niet bijzonder, maar ook niet slecht. De geluidseffecten in de dungeons zijn wel goed uitgewerkt en brengt vaak een extra levendigheid met zich mee naar het spel. Zo heb je bijvoorbeeld de wind die op de achtergrond blijft blazen.

Conclusie

Saviors of Sapphire Wings moet het vooral van zijn sterke verhaal hebben. De gameplay voelt outdated aan en het geeft amper uitleg over alles. Het is in elk geval niet echt geschikt voor beginners. Dit heeft voornamelijk te maken met de gooi in het diepe aan het begin en niet betreffende de echte moeilijkheidsgraad.

Eindcijfer: 7.0

Stranger of Sword City Revisited

Wanneer je echt van klassieke Japanse dungeon crawlers houdt, kun je aan het einde zeker een punt er bovenop tellen, maar wanneer je slechts af en toe van zulke spellen houdt, dan staat je vooral een middelmatig spel te wachten.

Het verhaal begint met een gewoon mens die met een vliegtuig is neergestort en opeens in een compleet andere wereld wakker wordt. Opeens heb je speciale krachten en al snel kom je erachter dat je een Chosen One bent. Na een nauwe ontsnapping aan de dood kom je aan in Sword City waar je al snel anderen ontmoet die net als jou uitgekozen zijn. Stukje bij beetje kom je meer te weten over jullie doel in deze nieuwe wereld en wat er van jullie verwacht wordt.

Stranger of Sword City

Eén van de leukste dingen aan het spel is de uitgebreide personage maker. Je hebt een enorme lading aan keuzes die je kunt maken. Van uiterlijk tot naam, klasse en stats. Zelfs de stem kun je aanpassen voor meerdere acties. Er is echter wel een vreemd iets bij deze manier van personage maken. Je keuze kan namelijk overeen komen met andere personages in de wereld. Dit is best raar aangezien het puur sprites zijn en het uiterlijk dus echt identiek is.

Wat redelijk uniek is, is de mogelijkheid om alle nieuwe partners volledig te kunnen aanpassen. Welke klasse ze zijn, de naam en stats. Hierdoor geeft het spel je een enorme vrijheid in hoe je jouw team opstelt en dat is dan wel weer enorm tof. Of je nu gebalanceerd wilt spelen of vol kamikaze je bruut overal doorheen beukt, het is volledig aan de speler.

De core gameplay heeft ook wel weer wat weg van Saviors of Sapphire Wing. Je loopt vooral door 3D dungeons op zoek naar monsters om te verslaan en verschillende andere doelen. Eens in de zoveel tijd zul je een monster tegen komen

Stranger of Sword City

De gevechten zijn weer verwaarloosbaar. Je hebt er weinig te doen, je ziet geen boeiende animaties en eigenlijk is het vooral een noodzakelijk kwaad. Gelukkig kun je wel op meerdere manieren het gevecht versnellen. Zo kun je namelijk een fast action (dit slaat de al beperkte animaties over) uitvoeren en daarnaast kun je met een druk op de knop de vorige aanval gebruiken.

Conclusie

Stranger of Sword City heeft veel weg van Saviors of Sapphire Wings, maar doorstaat de tand des tijds niet. Waar Saviors de menu’s amper uitlegt maar dingen als saven wel simpel gaan, ontbreekt dat volledig bij Stranger of Sword City. De zoektocht naar de save-optie was onnodig onduidelijk en dat is maar één voorbeeld van meerdere vervelende elementen. Al met al is het leuk voor hardcore fans, maar als je dat niet bent dan mis je niets wanneer je het niet speelt.

Eindcijfer: 6.6

Conclusie (totaal)

De Saviors of Sapphire Wings en Sword City Revisited bundel brengt veel waar voor je geld, maar je moet er enorm van houden. De verhaallijnen zijn goed opgebouwd, maar de gameplay voelt voor beiden wat onwennig aan. Op de 3DS heb ik redelijk veel spellen als Etrian Odyssey gespeeld, maar die voelden gewoon veel soepeler aan. Mocht je echt van de stroevere gameplay houden of boeit de mindere je gameplay je niet zo dan is deze bundel het meer dan waard. Er zijn alleen naar mijn ervaring betere soortgelijke spellen beschikbaar.

Cijfer: 6.8