[Review] Gal*Gun Returns

Gal*Gun Returns is de remastered-versie van het originele Gal*Gun dat in 2011 verscheen. Deze beruchte spellenserie kent een aantal vervolgdelen, maar om het tienjarig jubileum te vieren heeft ontwikkelaar Inti Creates besloten om de eerste game voor te schotelen in een nieuw jasje. Gal*Gun Returns is een ecchi rail shooter waar je een hoop meiden op je afkrijgt; ze zijn allemaal verliefd op je geworden. Ben je benieuwd hoe dit spel uitpakt? Je leest het in deze review.

Iets te veel pijlen…

In het spel kruip je in de huid van Tenzou Motesugi, een jongen die erg onpopulair is bij de meiden. Op een dag schiet een hulpje van cupido, Patako, te veel liefdespijlen op hem. Deze pijlen zitten vol feromoon en zorgen ervoor dat elk meisje op zijn school verliefd wordt op hem. Er is echter één maar; Tenzou heeft deze kracht maar voor één dag. Als hij er niks mee doet blijft hij single voor de rest van zijn leven. Tijd om dus snel een relatie te zoeken.

Je krijgt een Feromoon-pistool waarmee je dus op meiden gaat schieten. Dit doe je als een echte rail shooter. Rail Shooters zijn spellen waarbij je enkel je pistool kan bewegen; het lopen doet het spel automatisch. Het is als het ware een filmscene waar jij slechts controle hebt over waar je zal schieten. Je moet de meisjes schieten voordat ze je gaan lastig vallen. Het beste is om een Ecstasty-shot te schieten. Hierbij raak je ze in één keer goed en hoef je je geen zorgen meer om ze te maken. De locatie van de plek waar je de Ecstasty-shot kan uitvoeren is verschillend. Je kan met de cursor per persoon zien waar deze locatie is, maar in de chaos en snelheid zal je vaak te laat zijn. Een ander probleem waar ik tegenaan liep was het feit dat de besturing heel nauwkeurig moet zijn. Met het pookje van de Joy-Con schiet je soms mis en gyro-besturing ontbreekt in de game. In de snelheid van dit spel was gyro-besturing wel wenselijk geweest. De gameplay is veel van hetzelfde en begint na een tijdje saai te worden.

Doki Doki-modus

Zodra je genoeg ecstasty-schoten hebt gevuurd, kun je de Doki Doki-modus activeren. Dit is een modus die je niet op de televisie wil spelen. Je krijgt namelijk een 3D-model voor je waarbij je kan staren naar het lichaam. Hoe langer je staart, hoe groter de kans dat je betrapt wordt. Als je betrapt wordt, probeert het meisje je zicht te blokkeren. Als dit het geval is, dan moet je ergens anders naar gaan staren. De geluiden en alles eromheen gaven me een oncomfortabel gevoel.

Audiovisueel

De game is zoals ik eerder zei een complete remaster van het origineel. Op audiovisueel gebied is het spel opgepoetst en ook bevat de game alle DLC en volledig (Japans) stemacteerwerk. Het stemacteerwerk is echter net iets te overdreven, waardoor je waarschijnlijk heel awkward het spel zal spelen. Gal*Gun Returns is in ieder geval geen spel dat je wil spelen waar mensen bij zijn.

Het spel bevat ook het een en ander aan dialoog. Dit is niet een groot gedeelte, en is voornamelijk tussen de ‘levels’ door. De writing van het spel is cringe en heeft niet zo’n hoog niveau, maar dat kan je wel verwachten van een spel in deze spellenserie.

Conclusie

Gal*Gun Returns maakte mij erg ongemakkelijk. Het bevat niet heel veel content en voor de prijs van een AAA-game is het best absurd; de gameplay is namelijk de hele tijd identiek. Het spel bevat nogal wat ongemakkelijke scenes en de writing is ook redelijk cringe te noemen. Het is niet een spel dat ik aan zou raden, maar mocht je opzoek zijn naar iets dat heel anders is dan de normale spellen, dan is Gal*Gun Returns wel wat voor jou.

Eindcijfer: 6,0