Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[Review] Shantae: Risky’s Revenge – Director’s Cut

Shantae's tweede deel in een verbeterd jasje.

Shantae kent inmiddels vijf spellen. Het recentste spel – Shantae and the Seven Sirens – verscheen dit jaar op de Nintendo Switch. WayForward, de ontwikkelaar van de Shantae-spellen, brengt nu ook het eerste en tweede deel naar de Nintendo Switch, waarmee alle Shantae-games speelbaar zijn op Nintendo’s hybride console. Het eerste deel is nog niet verschenen, maar deze week zag de verbeterde versie van het tweede deel het daglicht op de Switch. De originele versie, Shantae: Risky’s Revenge, verscheen tien jaar geleden voor de DSi. Ben je benieuwd hoe deze Director’s Cut uitpakt en of het het waard is om de game anno 2020 te spelen? Je leest het in deze review.

Risky Boots keert terug!

Mocht je nog niet bekend zijn met de buikdanseres Shantae, geen nood! De Shantae-games spelen als een 2D-sidescrolling metroidvania. Risky’s Revenge is geen uitzondering van deze gameplay. Dit spel is een vervolg op de Gameboy Colour-game en haar aartsvijand Risky Boots keert terug om een toverlamp te stelen. Voor de ultieme kracht zal ze drie magische zegels moeten hebben. In het spel zul je opzoek gaan naar deze drie magische zegels om Risky Boots voor te zijn. De besturing is nog steeds hetzelfde; je kunt aanvallen met je haar, springen en in dieren veranderen. De gameplay blijft prettig en het is een genot om dit spel te spelen.

Een beetje verouderd

Als je recentere Shantae-games hebt gespeeld, valt je op hoe kort dit spel eigenlijk is. Er zijn maar twee echte dungeons en ook de map is niet zo groot. Daarnaast maakt het spel gebruik van een ‘Jump-systeem’, wat inhoud dat sommige gebieden uit verschillende lagen bestaan. Dit geeft een mooi 3D-achtig effect, maar voelt soms desoriënterend. De kaart die je kan kopen is een handig hulpmiddel, maar voelt hier en daar verouderd aan. De Director’s Cut biedt een handig teleporteersysteem aan. Met dit systeem kun je snel van plek wisselen en er staan meestal een paar van deze zuilen per regio. Wat ik een beetje onhandig vind, is dat er geen zuil in de stad zelf zit. Dit is namelijk het middelpunt van de wereld. Mocht je snel naar de stad willen, dan moet je naar een gebied daarbuiten teleporteren en dan nog een paar schermen moeten lopen.

In het spel zul je ook verschillende grotten tegenkomen welke een upgrade bevatten voor je danstransformaties of items bevatten waarmee je nieuwe spullen kan kopen in de winkel. De kaart laat echter niet zien waar deze grotten zijn, dus het is hopen dat je de juiste mogelijkheid hebt om de puzzel in de grot op te lossen. Als dat niet het geval is, heb je pech en zul je later terug moeten keren. De kaart geeft dus niet aan waar deze grotten zijn, dat zul je moeten onthouden of ergens moeten opschrijven. Mocht je een verzamelaar zijn zoals ik, dan zal je vaak terug moeten gaan om alles te vinden. Ik ben net geen vijf uur bezig geweest met het spel.

…maar nog wel leuk

Nadat je het spel hebt uitgespeeld staat er een nieuwe uitdaging voor je klaar: Magic Mode. Dit is een nieuwe modus in de Director’s Cut en brengt extra uitdaging. Je magiebalkje, waar je speciale items mee kan gebruiken, is groter, maar je zal in deze modus twee keer zoveel schade oplopen. Het is een leuke uitdaging als je het spel nog een keer wil spelen. Shantae zal hier ook een Egyptisch pakje dragen, eentje die fans van het derde deel kunnen herkennen.

Audiovisueel

De artstyle van de game is nog steeds in pixelvorm. Pas vanaf het vierde deel ging Shantae over naar HD-omgevingen. Toch zijn er wel HD-kunsten te vinden in de Director’s Cut. De tekstblokken van de personages en de personages zelf, zodra ze spreken, zijn in HD gemaakt. Het spel kent verschillende schermformaten; je kan het spel in de originele 4:3 spelen, maar ook is er een optie omin widescreen 16:9 te spelen. Helaas is dit niet echt widescreen, het spel strekt zich gewoon, waardoor het spel er lelijk uit ziet. De muziek is een punt waar de Shantae-games altijd sterk in zijn. Risky’s Revenge is hierop geen uitzondering en blijft prettig om naar te luisteren.

Conclusie

Shantae: Risky’s Revenge – Director’s Cut is een verbeterde versie van de tweede Shantae-game. Je merkt dat het spel nog een van de eerdere games is; het is vrij kort en de recente games brengen goede quality of life-updates mee. Het is dan ook in 2020 lastig om de game als flinke aanrader te bestempelen. Aan de ene kant is de game voor Shantae-fans erg leuk, maar aan de andere kant zijn de nieuwe games voor nieuwe Shantae-fans prettiger te spelen. Als je kijkt naar Shantae and the Seven Sirens, dan zie je wel hoe verouderd sommige systemen in dit spel zijn. Mocht je toch opzoek zijn naar een metroidvania en heb je geen problemen met veroudering? Dan is en blijft Shantae: Risky’s Revenge een leuke game.

Cijfer: 7,5