Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[Review] Prinny 1•2: Exploded and Reloaded

Twee Prinnies games voor de prijs van één!

Een aantal jaar geleden kwam NIS America met een nieuwe strategie game waarin demonen en de komische wereld waarin zij wonen centraal stonden. Deze game heet Disgaea: Hour of Darkness, en alhoewel deze natuurlijk gewoon een hoofdpersonage had (Laharl) zaten daar zoveel kleurrijke personages in dat een nieuwe franchise al snel geboren was. Onder deze personages bevonden zich ook een aantal vreemde pinguïn-achtige wezens, Prinnies genoemd. Het grappige aan Prinnies is vooral dat ze exploderen als er te ruig met ze wordt omgegaan. Dit komt vooral omdat hun lichamen niet echt “echt” zijn: het zijn de zielen van dieven, moordenaars en andere criminelen, die na hun dood gestraft worden door in een Prinny te veranderen. Als Prinny zijn ze gedoemd de bevelen van hun meester te volgen tot ze hun zonden afbetaald hebben. En aangezien deze totaal geen medelij hebben met de Prinnies, dienen ze dan ook vooral als grappige sidekicks. Hierdoor werden ze echt razend populair, en naast het feit dat ze dan ook daadwerkelijk in elke andere Disgaea game te vinden zijn hebben ze ook hun eigen games gekregen. Deze twee games komen nu in de bundel: Prinny 1•2: Exploded en Reloaded naar de Switch.

Prinny 1: Can I Really Be the Hero?

Het eerste deel: Prinny: Can I Really Be the Hero? zet de basis van de serie neer. In tegenstelling tot de games waar ze uitkomen zijn dit geen turn-based strategie games, maar onvergefelijk moeilijke platformers met een komisch tintje. Het verhaal is eenvoudig. Jij speelt als de Prinnies, die aan het begin van de game met hun dagelijkse taken bezig zijn. Plotseling begint het exploderende Prinnies te regenen, een overduidelijk signaal dat hun baas, Master Etna, boos is. Je snelt ernaartoe (een moment waarin de game de tijd neemt om je de besturing uit te leggen) en komt er daar achter dat Master Etna haar favoriete toetje verdwenen is. Ze beschuldigt natuurlijk de Prinnies, en alhoewel deze het niet gedaan hebben, geeft ze ze 10 uur om terug te komen met het ultieme toetje. Dit toetje, de “Ultra Dessert” bestaat uit verschillende legendarische ingrediënten, en om die te bemachtigen zullen de Prinnies op avontuur moeten. Wanneer deze klagen dat dit erg moeilijk is omdat ze zo snel exploderen geeft Master Etna ze een rode sjaal, waardoor dit een stuk minder gebeurt.

Gameplay

De gameplay is daarna aardig recht door zee. In een Hub, waar je kan saven en tutorials kan spelen (ja, de game is zo moeilijk dat je tutorials voor de levels kan spelen) kies jw één van de zes levels uit. Hoe het level er uitziet en hoe moeilijk het is ligt aan het tijdstip waarop je het probeert. Zoals ik al zei hebben de Prinnies 10 uur om een nieuw toetje te maken, en elk level dat je haalt zet de klok een uur vooruit. Hoe later op de avond het wordt, hoe moeilijker en ingewikkelder de platformers worden. Verder zijn er een aantal dingen waar je goed op moet letten. Allereerst zijn er de sprongen. Prinnies kunnen springen en hebben zelfs een dubbele sprong, maar de afstand die je springt is van te voren vastgesteld. Je kunt hierbij een beetje denken aan oude Nintendo games: als je springt spring je een gezette afstand en je kunt niet halverwege de sprong corrigeren of omdraaien. Spring je naast of is je timing niet goed dan heb je pech. (Tijdens een dubbele sprong kan dit wel, maar alleen om de richting te bepalen) Om vijanden te verslaan sla je met messen op ze in en dit kan vanaf de grond of vanuit de lucht. Je kunt vijanden niet verslaan door op ze te springen, maar je kunt in de lucht wel een Hip Pound doen, waardoor vijanden tijdelijk verlamd raken en je even gratis op ze in mag slaan. Hiermee zul je de ingewikkelde levels moeten doorlopen, maar wees gerust. De game heeft verschillende save punten tijdens een level, en het is dan ook de bedoeling dat je steeds een beetje verder komt.

1000 Levens

Het interessantste is echter het feit dat je, vanaf het moment dat je de game begint, een gezet aantal levens hebt. Het is namelijk niet zo dat je één Prinny speelt. Er is één Prinny die de rode sjaal van Master Edna kan dragen, maar deze kan gewoon dood. Gaat hij dood (na drie keer geraakt te zijn) dan wordt de sjaal simpelweg doorgegeven aan de volgende. In-game betekent dit dat je vanaf het begin van het spel 1000 levens hebt. Hiermee moet je de game uitspelen. Aan het eind van elk level krijg je dan ook een statistiek scherm, waarop je kunt zien hoeveel Prinnies je verloren hebt. Aan de hand hiervan krijg je een cijfer.

Prinny 2: Dawn of Operation Panties, Dood!

Het tweede deel volgt grotendeels dezelfde formule. Ook dit is een platformer met een onvergeeflijke moeilijkheidsgraad, al heeft Prinny 2 ingezien dat dit niet voor iedereen weggelegd is. In plaats van alleen de twee standaard moeilijkheidsgraden (waarbij “normal” nu maar twee levens heeft in plaats van drie) heeft Prinny 2 ook een baby mode. Dit is een mode waarin je drie levens hebt en er op bepaalde plekken blokken zijn neergezet om de game iets makkelijker te maken. Zo zorgen de blokken ervoor dat je niet zo snel valt of blokkeren ze bepaalde vijanden. Het is alleen jammer dat de game er op een nogal denigerende manier mee omgaat. Ik snap dat het easy mode is, maar als je dit kiest word je ook daadwerkelijk in de zeik genomen door de game. Zo noemt het je een Noob en veranderen de afbeeldingen die je levens bijhouden in luiers. Jammer, want alhoewel ik de stijl van de game erg leuk vind, vind ik de moeilijkheidsgraad eigenlijk net iets te irritant. Baby mode is perfect voor mij, maar de toon waarop de game me aanspreekt had achterwege gelaten kunnen worden.

Hetzelfde als deel 1?

De rest van de game is aardig gelijk aan Prinny 1. Ook hier heb je een Hub waar je kan saven en wat grappige verhalen meekrijgt, en ook hier heb je zes werelden die geleidelijk aan moeilijker worden. Ze hebben hier alleen iets meer met de “Combo” gedaan. Waar je in Prinny 1 een klein extraatje kreeg als je de combo meter vol had krijg je hier een aantal special attacks die je leven een stuk makkelijker maken. Daarnaast zijn er ook andere kleine veranderingen, zoals het gebruik van items om te vliegen. Het verhaal is verder ongeveer hetzelfde, maar draait om verdwenen ondergoed in plaats van een toetje. De zogenaamde “Phantom Thief” heeft deze gestolen, omdat hij een verzamelaar is van zeldzame items. Ook hier krijgen de Prinnies 10 uur om het ondergoed terug te krijgen en gaan ze op zoek naar andere legendarische items om de Phantom Thief mee te lokken.

Moeilijk, moeilijker, moeilijkst.

Laat het alleen wel even duidelijk zijn: deze games zijn absoluut niet voor iedereen. Verwacht geen “leuke” platformers, de game zijn ouderwets moeilijk. Hoewel je in beide games wellicht de eerste levels nog wel kunt doen schiet later de moeilijkheidsgraad omhoog. Plotseling moet je sprongen timen tussen bewegende platformen, terwijl deze bewaakt worden door een vliegende vijand. Mis je je sprong of raak je de vijand dan valt je Prinny naar beneden, en kun je weer van vooraf aan beginnen. En dat is maar één voorbeeld! De game lijkt het je af en toe express zo moeilijk mogelijk te willen maken en geeft sommige vijanden zulke onleesbare aanvallen dat je af en toe je haar wel uit je hoofd kan trekken. Hoewel er momenten zijn waarbij je duidelijk doorhebt dat het jouw fout is (tijdens het timen van sprongen bijvoorbeeld) zijn er net zoveel momenten dat de game je gewoon dwarsligt om moeilijk te doen. Een dosis geduld is dan ook zeker wel nodig voor deze game. Vreemd is trouwens wel dat niet alles zo extreem moeilijk is. De eindbazen zijn over het algemeen een stuk makkelijker, of in ieder geval beter te leren. Dit komt grotendeels door je Hip Pound, welke ook op eindbazen werkt. Door het goed te timen kun je eindbazen zelfs stunlocken met deze aanval.

Het uiterlijk van de game

Grafisch gezien zijn beide games verder best oke. De animaties zijn vloeiend en de game heeft een leuke artstijl. Ook de dialogen zijn leuk en de unieke eindbazen hebben vaak hun eigen grappige reden om je aan te vallen. Het past precies in het komische straatje dat de Disgaea franchise probeert neer te zetten. Voor fans van de franchise is het daarnaast helemaal leuk, omdat veel bekende personages uit bijvoorbeeld 1 en 2 terugkomen. De game gebruikt voiceovers tijdens cutscenes, waarbij je kunt kiezen tussen Engels of Japans. Persoonlijk raad ik Japans aan. De Prinnies worden namelijk neergezet als irritant en hebben hierdoor erg hoge of lage stemmen, plus het stopwoordje “Dood!” Hoewel het niet per se slecht is in het Engels vind ikzelf de Japanse stemmen beter passen bij de sfeer die ze proberen neer te zetten.

Conclusie

Prinny 1 & 2: Exploded en Reloaded is een bundel met een tweetal games waar je absoluut van moeten houden. Alhoewel het zich afspeelt in een komische wereld is de gameplay alles behalve dat, en je zult een flinke dosis geduld en wilskracht moeten bezitten om de moeilijke levels uit te spelen. Wie echter wel van een uitdaging houdt of juist oude “Nintendo Hard” games fantastisch vindt, zit hier zeker goed. Fans van de Disgaea franchise zullen de artstijl en cameo personages verder zeker kunnen waarderen. Let alleen wel, dit is absoluut geen turn based strategie game! Ik blijf het zeggen, speel het alleen als je van moeilijke platformers houdt! Of speel alleen deel 2, op baby mode. Goed, je moet even ondergaan dat de game je uitlacht, maar het maakt de hele ervaring wel een stuk minder frustrerend.

Cijfer: 7,6