Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[Review] Death Come True

Wat zou jij doen als je zonder herinneringen wakker wordt in een hotel?

Death Come True is ontwikkeld door Too Kyo Games en uitgebracht door IzanagiGames. De game is erg bijzonder in zijn looks. Het is namelijk een Full Motion Video-spel, wat betekent dat het spel gefilmd is met echte acteurs. Ik had hiervoor nog nooit eerder een FMV-spel aangeraakt; normaal gesproken pakken deze games mij niet. Toen ik zag dat Kazutaka Kodaka, de maker en schrijver van Danganronpa, dit spel zou maken, wist ik zeker dat ik het moest uitproberen. Ben je benieuwd hoe dit spel uitpakt? Je leest het in deze review.

Knock Knock

In een mysterieuze hotelkamer wordt een jongen wakker door het ringende geluid van een telefoon. Wanneer hij deze opneemt, hoort hij de hotel conciërge. De boodschap luidt: indien er problemen zijn, zul je naar de receptie moeten gaan. De jongen staat op en kijkt in de spiegel, maar weet niet wie hij is totdat hij naar de tv kijkt. In het nieuws is een foto van zijn gezicht te zien en wordt er verteld dat hij de beruchte moordenaar Makoto Karaki is. Makoto treft daarna een bewusteloze vrouw aan in de badkuip en ziet dat ze een stuk touw om haar handen heeft vastgebonden. Opeens wordt er gebonkt op de deur en krijg je de eerste keuze voor je.

Het spel speelt als een soort interactieve thriller-film, waarin je zelf af en toe keuzes moet maken. De gameplay is dus minimaal, je kunt met de schouderknoppen een scene terug gaan zodat je de filmpjes opnieuw kan bekijken. Wanneer er een keuze is, verandert de film naar een soort 360º-foto. Je krijgt dan de keuze uit meerdere opties. Deze manier van kiezen is erg gaaf gedaan en zo voelt het net alsof jij daar staat. Sommige keuzes lijden tot de dood, waarna je weer terug kan gaan naar het keuzemoment. Op zulke momenten zul je een ‘Death Medal’ ontvangen, waarmee je kan bijhouden welke eindes je hebt gehad. Dit zorgt ook voor een replay-waarde, je bent nieuwsgierig naar wat je hebt gemist.

Het verhaal is vermakelijk en interessant, maar helaas niet erg lang. In ongeveer 2-3 uurtjes heb je het spel uitgespeeld, afhankelijk of je gelijk de juiste keuze hebt gemaakt. Het acteerwerk is goed en ik had graag meer willen zien. Er is ook een personage die slechts in één scene zit; ik vond het jammer dat diegene niet terugkeerde in een ander gedeelte van het verhaal. Het TV-nieuws alsmede een bericht op je telefoon worden niet vertaald. Je begrijpt later wel de context, maar als je geen Japans kan is het best lastig om op deze moment te weten wat er staat. Als je het spel hebt uitgespeeld krijg je een menu genaamd ‘Death Tube’, waar je allerlei bonus video’s voorgeschoteld krijgt. Ook hier ontbreekt de ondertiteling, waardoor het voor niet-Japans sprekende mensen niet interessant is.

Verder wordt de muziek verzorgd door Masafumi Takada. Hij is onder andere bekend van de Danganronpa-soundtrack. In Death Come True zijn allerlei deuntjes op de achtergrond te horen. Deze liedjes zorgen voor een perfecte thriller-sfeer.

Conclusie

Death Come True is een unieke ervaring. De manier hoe het verhaal wordt verteld is erg leuk en de ‘verkeerde eindes’ voegen leuke scenes toe aan het verhaal. Het spel is niet zo lang; na een paar uur ben je er al doorheen. De prijs valt dan ook wel mee – nog net geen achttien euro – wat ongeveer gelijk is aan een Japans bioscoopkaartje. Helaas hebben sommige elementen geen ondertiteling. Ik baal er vooral van dat de ‘Death Tube’ geen ondertiteling heeft, dit maakt al die filmpjes niet echt interessant, aangezien ik er zo niks van begrijp. Al met al is Death Come True een leuke ervaring.

Eindcijfer: 7,5