[Review] Lonely Mountains: Downhill

Ooit lekker kneiterhard van een berg af willen racen? Het kan in Lonely Mountains: Downhill.

Lonely Mountains: Downhill is een racespel waarin het de bedoeling is om zo snel mogelijk van een berg af te racen. Over het algemeen zijn de meeste race games makkelijk te spelen. Je volgt een uitgestippeld pad, probeert niet tegen muren te botsen en zorgt ervoor dat je niet wordt ingehaald door medebestuurders. In dit spel is die structuur er niet. Je wordt op een berg gedumpt en aan jouw de taak om zo snel mogelijk naar het dal te fietsen. De route? Die mag je voor een groot deel zelf bepalen. Ben je benieuwd of dit spel voor jou is? Je leest het in deze review.

Gaan met die banaan

Lonely Mountains: Downhill kent een simpele opzet. Je staat op de top van een berg en je zult een pad moeten volgen om bij het einde te komen. Je stuurt met de linker joystick en trapt met de ZR-knop. Met de A-knop kan je een tijdelijke boost geven en met ZL kan je remmen en daarmee ook slippen. Onderweg kom je verschillende checkpoints tegen waar je zult herstarten als je af gaat. Je kunt namelijk in ravijnen vallen, tegen bomen of rotsen botsen of in het water verdrinken. Tussen de checkpoints door heb je vrij spel. Er zijn verschillende wegen die van checkpoint A naar checkpoint B lopen. Deze vrijheid geeft veel plezier; je kijkt steeds vanuit een strategisch oogpunt. Je hebt bijvoorbeeld de veilige paden, maar ook kleine afsnijweggetjes. Ook is er de mogelijkheid om stoere, gevaarlijke stunten te doen, maar die besparen wel een hoop tijd. Je kan op de online ranglijst je tijd vergelijken met die van anderen. Ik stond een keer eerste van de wereld op een bepaald stukje, maar helaas ben ik al van de troon gestoten.

Tijd is namelijk essentieel in deze game. Het is natuurlijk de bedoeling om zo snel mogelijk te gaan. Er zijn per beproeving namelijk verschillende moeilijkheidsgraden en de bijbehorende uitdagingen. Denk aan het level behalen binnen een bepaalde tijd of zonder een vastgesteld aantal keer te crashen. Per moeilijkheidsgraad worden deze uitdagingen wat aangescherpt. Waar je eerst de rit binnen 2 minuten moet behalen, wordt dat nu 1 minuut en 45 seconden. Deze uitdagingen zijn erg leuk, maar er zit een klein nadeel aan. Stel je haalt in het voorbeeld van net in de eerste, makkelijke ronde een tijd van 1 minuut 38, dan zul je het nog een keer moeten bewijzen voor de moeilijkere uitdaging.

Door deze uitdagingen goed uit te voeren, kun je verschillende voorwerpen bemachtigen. Soms kun je een nieuwe route vrijspelen, de andere keer een nieuw kledingstuk voor de bestuurder. Daarnaast kun je ook fietsonderdelen bemachtigen, welke je kunt sparen. Als je er genoeg van hebt gespaard, kun je ze gebruiken om nieuwe fietsen te kopen. Er is bijvoorbeeld een fiets waar je wat op snelheid inlevert, maar waar je een veel grotere val mee kan overleven.

Bergje af

In totaal zijn er vier unieke gebergtes met elk vier verschillende routes die je kan afleggen. Op een bepaald stukje kruisen de routes waarmee je altijd op hetzelfde eind uitkomt. De vier bergen verschillen erg van elkaar qua omgeving en sfeer. Zo is de eerste berg die je tegen komt een vrij normale berg; mooie natuur met veel hoogteverschillen. De tweede berg speelt zich af op een herfstachtige berg, met veel roodgekleurde blaadjes aan de bomen. Alles voelt erg sfeervol en creatief. De game bevat ook de mogelijkheid om in de nacht te fietsen. In deze modus is het erg donker en het enige licht dat schijnt, is je fietslampje. Deze modus is erg interessant, je kan namelijk enkel een paar meter vooruit kijken waardoor het plannen van je afsnijwegen plots verdwijnt.

Audiovisueel

Het spel ziet er grafisch simpel uit en de achtergronden ogen wat onscherp. Dit is niet storend tijdens het racen zelf, echter bij het verkennen van de banen had ik meer willen kunnen genieten van de omgeving. Het spel bevat geen muziek tijdens de ritten, maar wel mooie achtergrondgeluiden zoals het gefluit van vogels en stromend water. Ik vind deze keuze erg prettig; geen drukke muziek waardoor je in de stress kan raken, maar ook geen rustige muziek waardoor je langzamer gaat rijden.

Conclusie

Lonely Mountains: Downhill is een fantastisch spel. Het doel is erg simpel: ga van A naar B in een zo snel mogelijke tijd. De vrijheid om zelf uit te vogelen welke routes snel zijn, is erg plezierig. Het spel is soms wazig en dat is jammer tijdens het verkennen, maar niet storend tijdens het racen zelf. Verder passen de geluidseffecten goed bij het spel. Heb je zin om een keer lekker te racen in een non-lineaire setting? Dan is Lonely Mountains: Downhill dé aanrader.

Cijfer: 8,5