Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[Review] Lost Orbit: Terminal Velocity

Maak gebruik van de zwaartekracht en reis zo alle sterrenstelsels door in Lost Orbit: Terminal Velocity

Maak gebruik van de zwaartekracht en reis zo alle sterrenstelsels door in Lost Orbit: Terminal Velocity

Lost Orbit verscheen voor het eerst in maart 2015 op gameplatform Steam. Het is een typisch spel wat je zou kunnen verwachten in de vroegere arcade hallen. De levels zijn kort, snel en vereisen soms vele replays. Als je de smaak eenmaal te pakken hebt en in de flow komt, werkt het ook nog eens ontzettend verslavend. 

Het verhaal

Tijdens een reparatiemissie in de ruimte gaat het ruimteschip van Harrison kapot. Hij lijkt nu voor altijd eenzaam in de ruimte rond te zullen zweven. Totdat hij een Alien achtig wezen met de naam Atley tegen komt. Zij beloofd hem te zullen helpen om ooit weer thuis te kunnen komen. 

Gedurende de verschillende levels die je speelt zal het verhaal tussen de hoofdrolspeler Harrison en zijn hulpje Atley zich steeds verder ontwikkelen. Door middel van verschillende cutscenes en gesprekken voel je toch een soort verbinding. Vaak is het verhaal een afwezige factor bij arcade-achtige spellen. Hoewel het hier ook niet heel nadrukkelijk aanwezig is, is het leuk dat de ontwikkelaars er wel wat tijd in gestoken hebben. Persoonlijk zorgde dit er wel voor dat ik steeds weer terugkeerde naar het spel. 

De Gameplay

Nu we de achtergrond van het hoofdpersonage weten zijn we ook benieuwd hoe hij dan thuiskomt. Dit doe je, uiteraard, al zwevend door het heelal. In steeds wisselende sterrenstelsels zal je rotsblokken en ander ruimtepuin moeten ontwijken. Toch is niet alles in de ruimte slecht. Er is ook een materiaal met de naam “obtainium” (wat vrij vertaald “verzamel-ium” is). In ieder level zweven een bepaald aantal van deze roze kristallen. Door deze te verzamelen krijg je niet alleen bonuspunten voor het behalen van een level, je kan ze ook gebruiken voor upgrades. 

En upgrades ga je nodig hebben. Zeker in de latere levels zal het erg lastig zijn om deze in je basisuitrusting te voltooien. Er zijn verschillende soorten upgrades beschikbaar. In welke volgorde je deze koopt is helemaal aan jou. Zo kan je er voor kiezen om voor een magneet te gaan die de obtanium aantrekt. Op die manier haal je deze kristallen makkelijker binnen en speel je sneller upgrades vrij. Een andere keuze is het gaan voor een booster. Zo kan je levels sneller voltooien en krijg je meer bonus obtanium aan het einde van een level. Ook zijn er nog eenmalige upgrades zoals de barrelroll of een bom die ruimtepuin op kan blazen. 

Naast steeds lastiger wordende sterrenstelsels brengen ze ook allemaal wat nieuwe aspecten naar het spel. Zo krijg je in een wereld te maken met boosters, in de ander met lasers. Soms zit je in een wereld vol jumppads en dan weer gigantische bollen waar je even niet in beweegt. Kortom, genoeg variatie in dit spel.

Extra uitdagingen

Naast het uitspelen van de verschillende levels in de verhaalstand zijn er ook andere mogelijkheden. Zo kan je er voor kiezen om timetrials te doen. Hierin probeer je een level zo snel mogelijk te voltooien. Het behalen van obtanium is hierbij niet aan de orde. Ook zitten er in deze heruitgave een aantal extra uitdagende levels. Deze zijn net wat langer en vereisen ook nog preciezere besturing. 

Deze extra levels speel je vrij zodra je een sterrenstels compleet hebt. Ieder sterrenstelsel heeft zijn eigen extra challenge level. Pas wanneer je het hele verhaal doorlopen hebt kan je dus pas alle challenge levels spelen. 

De timetrials zijn beschikbaar zodra je het gewone level voltooid hebt. De tijd die je tijdens het spelen in de verhaalmodus hebt neergezet telt ook meteen mee. Omdat je daar waarschijnlijk ook wat obtanium hebt verzamelt zal je die tijd nog wel wat verder aan kunnen scherpen. 

De mogelijkheid om in deze verschillende standen te spelen is erg leuk. Al is het wel jammer dat er geen online leaderboard is. Het is leuk om te kijken hoe snel jij bent ten opzichte van vrienden of andere spelers wereldwijd. Voor mijn gevoel was de implementatie hiervan vrij gemakkelijk geweest en had dit zeker bijgedragen aan de replay waarde van dit spel. 

Audiovisueel

Hoewel ieder sterrenstelsel wat je bezoekt een andere visuele stijl heeft, voelt het allemaal hetzelfde aan. Wat meer variatie in de lay-out had het spel zeker goed gedaan. Denk bijvoorbeeld aan andere soorten ruimtepuin in plaats van steeds dezelfde rotsen en wat verder uit elkaar liggende thema’s tussen de sterrenstelsels.

Ook liep ik zelf vaak tegen het probleem aan dat het scherm links en rechts niet helemaal gelijk liepen. Wanneer je aan de linkerkant uit het beeld gaat kom je rechts terug. Helaas leek dat niet altijd op dezelfde hoogte te zijn. dit heeft mij vele game overs gekost. Na een tijdje went het een weet je hoe je er omheen kan maar het blijft lastig.

Over de audio valt niks te klagen. De game is zeker geen geweldige auditief hoogstandje maar dat is ook niet waar je dit spel voor koopt. De achtergrond muziek is vermakelijk en gaat niet snel vervelen. Ook de special effects zijn prima maar niet meer dan dat.

Wat ik wel heel erg kon waarderen was de voice acting die in de game zit. Vaak zie je dat bij dit soort kleinere titels daar het eerste op bezuinigd wordt maar dat is hier niet het geval. Doordat je middels spraak meegenomen wordt voel je je nog meer betrokken bij het hoofdpersonage.

Conclusie

Lost Orbit: Terminal Velocity is een vermakelijk spel. Je pakt het spel makkelijk op en is ideaal voor een korte game sessie. Wel hebben de ontwikkelaars wat kansen laten liggen door er geen online (leaderboard) mogelijkheden in te stoppen. Ook visueel hadden ze net wat verder kunnen gaan dan ze nu gedaan hebben.

Daar tegenover staat een goed verhaal met geweldige voice acting! Voor nog geen tien euro is dit een goede keuze voor een ieder die van dit soort spellen houdt.

Cijfer: 6.9