Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[REVIEW] Yooka-Laylee

Eindelijk is het zover de spirituele opvolger van Banjo-Kazooie is op de Switch verschenen, maar is dit de nostalgie bom waar we op zaten te wachten? Lees snel verder om erachter te komen.

Eindelijk is het zover. Yooka-Laylee, de spirituele opvolger van Banjo-Kazooie, is op de Switch verschenen. Is dit de nostalgie bom waar we op zaten te wachten? Lees snel verder om erachter te komen.

Jaren terug had Nintendo een goede band met een Engelse ontwikkelstudio, Rare. Na jarenlang exclusieve topgames te hebben gemaakt voor de N64, werd het bedrijf gekocht door Microsoft. Weer een aantal jaar verder hebben verschillende veteranen afkomstig van Rare een nieuw bedrijf opgericht in vorm van Playtonic Games met als eerste game Yooka-Laylee. De bedoeling van deze game was om terug te gaan naar het glorieuze tijdperk van klassieke 3D-platformers met nieuwe technologieën. Dit lukt echter de ene keer beter dan de andere keer.

Nostalgisch gamen

Mocht je games als Banjo-Kazooie hebben gespeeld en al jaren hopen op een vervolg. Dan zal je met Yooka-Laylee het dichtste erbij in de buurt komen. Echt alles is zoals de klassieke games in het bijna uitgestorven genre. Net als anderen in het genre moet je tijdens het doorlopen van het verhaal enorm veel voorwerpen verzamelen. Zo heb je bijvoorbeeld de Pagies die zorgen dat je verder kan komen in het spel, Feathers waarmee je nieuwe vaardigheden kan kopen bij de slang Trowzers en ook nog eens vijf spoken in elk level.

Naast de gameplay is ook nog eens de stijl enorm gelijk aan oude Rare games. De lompe Engelse humor zit in bijna elke tekstbalk wel en de grafische stijl voelt daarnaast ook geheel vertrouwd aan. Als klapper op de vuurpijl heb je dan nog de geweldige soundtrack welke ook weer door oude bekenden is gemaakt en je regelmatig herinnerd aan het tijdperk van de N64

Toch net niet helemaal

 

Dat Playtonic de glorie van Rare weer naar boven probeert te halen is aan alles te merken, maar naast goed overgebrachte elementen ook redelijk wat missers. Zo voelt de besturing soms best verouderd aan en zijn de standaard camera instellingen verschrikkelijk irritant.

Verder waar het vroeger indrukwekkend was dat de werelden zo groot waren en dan wat vijanden erin had, voelen de werelden bij Yooka-Laylee af en toe wel erg lege werelden en heb je het gevoel dat je in een lege wereld loopt wat dus zonde is aangezien de werelden wel stuk voor stuk er leuk uitzien.

Hoewel Playtonic zeker aan mijn verwachtingen van een spirituele opvolger van Banjo voldoet, heb ik toch het gevoel dat het wat mist. Met alles wordt ik eigenlijk aan Banjo herinnert en hoewel dat op zich niet echt erg is mis ik toch het gevoel van iets nieuws bij Yooka-Laylee. Soms voelt het alsof er geen eigen karakter in het spel zit en het vooral voortzet op pure nostalgie en dat is toch iets wat ik net wat minder leuk vind dan gehoopt.

Beste op de Switch

Toen het spel oorspronkelijk uitkwam op de PS4, Xbox One en PC bleek al snel dat verschillende elementen niet fijn werkten. Zo had je onder andere de manier hoe de camera werkte. Gelukkig is dat ondertussen verholpen met een patch welke al vanaf het eerste moment in de Switch versie is verwerkt.

Hoewel de resolutie niet het hoogste is op de Switch versie met een resolutie van 900p docked en van 630p in de handheld modus. Is de framerate nagenoeg een standaard 30fps net als op andere platformen met hier en daar een kleine dip. Daarnaast heeft Playtonic enorm veel werk gestoken in compleet nieuwe 3D objecten te maken voor bijvoorbeeld de bosjes zodat de Switch versie er zo mooi mogelijk uitziet. Verder is deze game ook nog eens perfect voor korte speelsessies wat bij de Switch natuurlijk enorm goed past.

Conclusie

Yooka-Laylee doet alles wat je ervan zou verwachten als je de ontwikkeling gevolgd zou hebben. Het is een echte collectathon game die enorm veel inspiratie haalt uit vorige games waar het getalenteerde Playtonic Team aan heeft gewerkt zoals Banjo-Kazooie en DK64. Hoewel de Switch toch een stukje minder krachtig is dan de PS4 en Xbox One houdt deze port zich door het extra werk van Playtonic goed stand door een gelijke framerate aan te houden en dat met maar iets mindere graphics. De muziek welke ook gemaakt is door veteranen van onder andere Banjo en DK64 is heerlijk om naar te luisteren en geeft de game nog wat extra nostalgisch.

Hoewel de game het qua afwerking en gameplay niet haalt bij Odyssey is het een enorm vermakelijke game welke echt voor de fans is met nostalgische gevoelens voor het genre. Helaas heeft Playtonic in de hoop om een echte jaren 90 platformer te maken bepaalde ouderwetse elementen erin gelaten zoals een vervelende standaard camera en helaas zijn de werelden af en toe wat leeg en traag van gameplay. Hopelijk leert Playtonic van wat wel en niet werkt voor een eventuele Yooka-Laylee 2.

Desalniettemin is het spel geschikt voor iedere liefhebber van platforming en zeker een mooie toevoeging aan de Switch bibliotheek.

+ Veel om te verzamelen
+ Nostalgische bom
+ Geweldige soundtrack

– Vervelende camera
– Werelden zijn soms een beetje te leeg
– Net iets te weinig eigen karakter

Cijfer: 7,4