[REVIEW] Paranautical Activity

De maker zou er Gabe Newell voor vermoorden.

Dit project kwam als eerste groots in het nieuws toen het project per direct verwijdert werd van Steam Dit was niet omdat het spel bout was, maar dit was omdat de maker een twitterbericht had geplaatst waarin hij Steam-eigenaar Gabe Newell met de dood bedreigde, nadat hij zich kwaad maakte over hoe Steam zijn game nog als beta adverteerde, terwijl de fullgame al uit was.   Waarom zou je met een moord dreigen voor dit spel? Is het spel zo goed?

Hoe dan ook ben je in deze game zelf heel de tijd bezig met het neerknallen van andere wezens. Paranautical Activity is een shooter zonder enig verhaal, waarin je door verschillende kamers loopt en op verschillende monsters en demonen schiet. Dit wordt allemaal gedaan met een pixel-achtige grafische stijl, en een zeer donker grimmig sfeertje. Dit allemaal met een op de zenuwen werkend achtergrondgeluidje, en daarbij een hele dosis spanning. Gevaar ligt in elke hoek.

De Random shooter
Daarbij wordt het shooter-gengre gemixt met het roquelike-genre. Geen enkele speelsessie is hetzelfde. Dit komt doordat de gehele dungeon wordt gerandomiseerd.Hierdoor is er een hoop variatie te bekennen  in de samenstelling van dungeons. Je weet nooit wat er op je pad komt. Die kamer die eerst zo makkelijk was, kan plots zijn vervangen door een veel moeilijkere kamer. En die moeilijke, daar kun je nu misschien met gemak doorheen geraken. De gehele game-sessie nodigt je uit om heel de tijd om je hoede te zijn.  Het spel zit vol ongelukkige verassingen. Met 8 floors te gaan, voor je het spel uitspeelt, kan elke floor je ondergang zijn.

Heel veel verschillende enemies
En die ondergang komt snel, als je geen inzicht hebt hoe je een baas moet verslaan. Met random op vijanden schieten kom je er niet. Zo zijn er qua uiterlijk ook een heleboel verschillende monsters, maar verschillen de monsters ook in hoe ze je aanvallen of hoe snel ze zijn. In mijn speelsessie kwam ik ongelooflijk veel nieuwe bazentegen, en ongelooflijk veel verschillende vijanden. Vliegende walvissen, schedels, losgeslagen oogballen. En dan spreek ik alleen nog over de bosses, zo zijn er ook nog mini-bosses die je het moeilijk maken.

Tijdens de gevechten neem je het zelden tegen maar één monster tegelijk op. Misschien op de eerste floors, maar in latere floors wordt het een slachtveld waarop de sterkste overleeft. Zo kom je al vaak in situaties terecht waarin je moet kijken welke vijand het grootste gevaar vormt, en zul je deze vijand als eerste moeten uitschakelen, om te voorkomen dat hij jou uitschakelt. Als je echter weet te ontsnappen, dan wordt je vaak verwelkomt met weer een nieuw gevaar dat weer anders was dan hetgeen wat je eerder zag.

Het spel is moeilijk, frustrerend moeilijk
En er bevinden zich inderdaad een heleboel gevaren in de schaduwen van dit spel. Op een gegeven moment is het gewoon niet leuk meer hoe snel je een ‘game over’-scherm zult zien, als je het spel net hebt opgestart en alle kneepjes van de game nog niet onder controle hebt. Door het random generen van dungeons is er geen opbouw in moeilijkheidsgraad. Ook heb je de keuze uit verschillende wapens die allemaal anders werken. Het ene wapen werkt fijn, een ander wapen is een ramp. (Probeer sommige eindbazen maar eens te verslaan met een boog die telkens moet worden gespannen) Er bevinden zich verder hoop random verassingen die zonder pardon je ondergang kunnen betekenen. En dat frustreert.

Geluk is wat je nodig hebt
Hoe goed je bent in het spel, wordt jammer genoeg voor een groot deel bepaald door de geluksfactor. Krijg je goede items, of krijg je meuk? Is de dungeon samenstelling makkelijk, of zo moeilijk dat je beter zelfmoord kan plegen bij de eerste beste baas? Als je geluk hebt kun je het spel makkelijker uitspelen, als je ongeluk hebt krijg je alleen maar items die het spel alleen maar moeilijker maken dan het al was. Zoals het een echte Roquelike beaamt, moet je het gehele spel opnieuw beginnen als je doodgaat, dus hopelijk staat het geluk je bij. Ikzelf ben echter niet zo’n voorstander van die geluksfactor. Dit voelt zeer oneerlijk.

Het gebrek aan uitleg
Ook op andere manieren gooit het spel je klakkeloos in het diepe. Uitleg betreft besturing, vijanden en items is vaak niet inbegrepen. Wapens als shotguns spreken voor zichzelf. Maar wat doet een schaar, en wat doet een Anchor? En die Blow Fish… Wat doet die in vredesnaam… Als je ze vind na het verslaan van monsters, wordt er kort getoond wat ze doen. Maar als je, je in een shop bevind, wordt er nergens uitgelegd wat de te koop aangeboden van een item doet.

Een van de items die je bijvoorbeeld in zo’n dungeon kan vinden, of in een shop kan kopen, is de Anchor. Het stelt je in staat om sneller te vallen. Je Jump hoogte wordt verhoogd, en de zwaartekracht neemt met ruim 50% toe. Klinkt interessant als je de beschrijving op een wiki-pagina van Paranautical Activity leest. Echter was het fijner geweest als dergelijke informatie ingame makkelijker verkrijgbaar zou zijn.

Conclusie
Het spel kan grappig zijn, maar anderzijds voornamelijk frustrerend. Speel jij spellen om jezelf te ontspannen, dan raad ik dit spel af. De frustratie zal je doen verlangen naar een rustgevender spel zonder rare verassingen. Als je een spel speelt met de motivatie om jezelf echter uit te dagen, dan kan dit spel misschien jouw interesse wekken. Voor mij werd de moeilijkheid echter zo frustrerend dat ik het spel met enige frustratie aan de kant heb gelegd en ik het zeker niet opnieuw ga spelen. Ik kan mij goed voorstellen dat de moeilijkheids een bijzaak was waarom de maker zich zo agressief opstelde tegenover Gabe Newell. (een knipoog dat agressieve games je zogenaamd agressief zouden maken) Achter de muur van moeilijkheid bevind zich echter wel een interessante mix tussen een shooter en een roquelike. Ben jij hardcore genoeg voor dit spel?

+ Geen enkele speelsessie is hetzelfde, replayvalue
+ Er is redelijk veel variatie in monsters en omgevingen
+ Er zijn een heleboel interessante items…
– … Maar er wordt te weinig uitleg gegeven wat items doen.
– Het spel is te afhankelijk van geluk
– Het spel is bijna ‘onmogelijk’ in zijn moeilijkheidsgraad

Cijfer: 6.0