Daily Nintendo

Jouw online Nintendo Magazine

[REVIEW] Mario Sports Superstars

Mario Sports Superstars combineert vijf van zijn meest bekende sportspellen in één titel. Betekent dit dat we vijf volwaardige games voor de prijs van één krijgen? Of loopt het toch anders?

Mario Sports Superstars brengt vijf van zijn meest bekende sportspellen naar de 3DS. Betekent dit dat we vijf volwaardige games krijgen voor de prijs van één? Of loopt dat toch anders?

Om eerlijk te zijn heb ik niet zoveel met sportspellen. Sporten als voetbal en tennis speel ik liever in het echt dan op het beeldscherm, zelfs terwijl ik er niet bijster goed in ben. Grappig genoeg betekent dat niet dat ik helemaal niet van sportspellen hou. De unieke manier waarop Nintendo een funfactor weet mee te geven aan sport betekent dat ik spellen als Super Smash Football en Mario Power Tennis voor de Gamecube veel gespeeld heb, vooral met vrienden. Toen ik dan ook hoorde dat Mario Sports Superstars vijf verschillende sporten naar de handheld bracht kon ik mijn lol niet op. Vijf volledige games voor de prijs van één? Dat ziet toch iedereen wel zitten?

Vijf in een

De game wordt over het algemeen goed gepresenteerd. Het bevat 5 sporten, in de categorieën golf, tennis, voetbal, honkbal en paardrijden. Als je een sport voor het eerst kiest zul je beginnen met een kleine tutorial, die je de basis van de regels en de besturing uitlegt. Daarna heb je bij elke categorie drie opties: Tournament, waarbij je de cup probeert te halen op verschillende moeilijkheidsniveau’s, Free game, waarbij je gewoon lekker een potje kunt spelen en Practice, waarin je dieper op de regels en mogelijkheden van de sport kunt ingaan. Om content zit de game dan ook niet verlegen. De 3D-animaties zijn daarnaast allemaal dik in orde, wat gedeeltelijk ook komt omdat veel animaties letterlijk uit eerdere games zijn geplukt.

Maar hoe zit het met de gameplay?

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: geen van de categorieën wist mijn aandacht lang vast te houden. Je komt er namelijk al erg snel achter dat de vele opties die de sporten geven vooral voor de flair zijn en vaak weinig tot niets toevoegen.  Zo heb je bijvoorbeeld bij elk van de sporten een “hoofdspeler” nodig. De spelers waar je uit kunt kiezen zijn natuurlijk alle personage’s uit de Mario-series en net zoals in andere games hebben deze elk hun eigen statistieken. Zo kan Mario in veel gevallen van alles wat, terwijl personages als Bowser zich meer op kracht focussen waarbij hij wat behendigheid inlevert. Het is hierdoor de bedoeling dat je een personage kunt kiezen die bij jouw speelstijl past, maar je merkt al snel dat er bijna geen verschil in zit. Een mooi voorbeeld hiervan zit hem bijvoorbeeld in golf. De personages hebben hier elk hun eigen soort slag ( sla je recht of met een boogje, wat is de gemiddelde afstand, enz.) waardoor in theorie sommige personage’s beter zouden zijn voor sommige banen.  In de games die ik gespeeld heb zie ik dit echter niet terug.  Zo heb ik bijvoorbeeld Mario en Diddy Kong tegen elkaar laten spelen om te kijken welk verschil de bepaalde swings, clubs en manier van spelen zou hebben. Dit potje heeft 16 (!) rondes geduurd, omdat ze maar gelijk bleven spelen.

Maar ook op andere vlakken is de diepgang ver te zoeken.  Zelfs tennis, een bijna exacte kopie van een eerdere Mario Sport game, is gestript tot aan de basis. Als je bekend bent met andere Mario Sport-titels voelt het daarom al snel aan alsof je iets mist, alsof er andere opties en mogelijkheden zouden moeten zijn. Die zijn er echter niet, waardoor het al snel voelt alsof je minigames aan het spelen bent. Maar ook de beloningen die je krijgt voegen weinig tot niets toe. Muntjes die je behaald met het spelen van games gebruik je om kaarten te verzamelen, die in sommige gevallen de kleur van je voetbal of tennisracket kunnen aanpassen. Dat is het echter.

Naar links! Nee, de andere links!

Vooral voetbal voegt in mijn beleving bijna niets toe. Terwijl ik games als Mario Smash Football gewend ben is dit klassiek voetbal, met 11 tegen 11 spelers. Je kiest daarbij twee sterspelers, en de rest word aangevuld met een groep Goomba’s of Koopas. Tijdens het spelen kun je verschillende dingen doen, zoals schieten, de bal doorgeven of een tackle, die eigenlijk al bijna niet nodig is omdat je de bal ook afpakt als je voor een ander langsloopt. Speciale aanvallen zijn er wel, maar deze zijn alleen gekoppeld aan je ster spelers. Kijk dus ook niet raar op als je eigenlijk de hele game de bal bij deze twee personages probeert te krijgen. Het spel bepaald daarnaast automatisch met welk van je 11 spelers je speelt, al levert het moment van wisselen bij mij persoonlijk veel frustratie op. Dit automatisch wisselen gebeurd in mijn beleving net te laat of net te vroeg, waardoor ik vaak handmatig van speler probeer te wisselen. Dat niet alleen, het personage waar de game naar wisselt (automatisch of handmatig) hoeft niet altijd het personage te zijn dat het dichts bij de bal staat. Ik heb hierdoor gefrustreerd moeten toekijken hoe ik vele potjes verloor, omdat ik te druk bezig was geweest met het proberen selecteren van de juiste speler.

Paardje in gallop

Gelukkig is het niet alleen maar negativiteit. Grappig genoeg is Horse Racing, de originele sport in deze titel, ook het meest interessant. Dit komt vooral door de manier waarop er met je paard wordt omgegaan. Het racen zelf is wederom nogal simpel, dat doet nog het meest denken aan een hele simpele vorm van Mario Kart. Het is echter het verzorgen van je paard dat de show steelt. Het paard dat je gebruikt om te racen wordt namelijk gezien als een levend wezen. Niet alleen betekent dat dat zijn presentaties afhangen van zijn humeur, maar ook dat hij dus beter kan worden dan andere als je hem goed verzorgt, goed voed en hem te vriend houd. Dit doe je letterlijk door hem te borstelen, te aaien, en door een andere mini game te spelen waarbij je op de rug van je paard door de wei loopt. In deze wei vind je vervolgens voorwerpen waarmee je je paard aan kan kleden of speciaal eten waar je paard blij van wordt. Het is niet veel, maar dit kleine beetje “paarden-sim” zorgt er wel voor dat Horse Racing net dat kleine beetje diepgang krijgt dat de andere categorieën missen. Daarnaast is de online verbinding prima in orde. Hoewel er geen nieuwe modes kunnen worden gespeeld door online of met vrienden te spelen is het best vermakelijk en is een verbinding snel gelegd.

Conclusie

Eigenlijk is Mario Sports Superstars maar een vreemde game. Het concept leek zo goed, vijf sporten voor de prijs en het gemak van één. Het probleem is echter dat alle opties die de losstaande games zo goed maakten hier zijn weggehaald. Het voelt hierdoor al snel aan alsof je de light-versie van een ander Mario Sports-titel aan het spelen bent, en hoewel er genoeg te doen is kun je het niet helpen je af te vragen waarom je niet gewoon je 3DS weglegt om de volledige game te gaan spelen.  En dat is jammer, want vooral de Horse Racing-game heeft veel potentie dat beter uitgewerkt had kunnen worden.

+ Paardrijden is een leuke nieuwe toevoeging
+ Genoeg content om lekker bezig te zijn

– Oppervlakkige gameplay
– Beloningen zijn de moeite niet waard
– Valt snel in de herhaling
– Weinig originaliteit, dit hebben we wel eens eerder gezien.

Cijfer: 5.8