[REVIEW] Dragon Quest VIII: Journey of the Cursed King

Dragon Quest VIII: Journey of the Cursed King komt officieel uit 2006. Toentertijd verscheen deze klassieker alleen op de PS2, maar nadat niet zo lang geleden ook Dragon Quest VII naar de 3DS kwam, is het nu de beurt aan Dragon Quest VIII. Zal deze remake ons net zo bevallen als VII? 

Dragon Quest VIII heeft een speciaal plekje in mijn hart. Ik beschouw het namelijk als de eerste echte RPG die ik ooit speelde. Ik was jong, had net genoeg geld bij elkaar gesprokkeld om een PS2 en de game te kunnen kopen en net genoeg Engelse kennis om de game (grotendeels) te kunnen begrijpen. Wat volgde waren lange nachten waarin ik in het donker het meest epische en knotsgekke verhaal beleefde dat ik ooit meegemaakt had. De personages, het verhaal, de plottwisten, het orkest dat de muziek verzorgde, ik werd daar in het donker verliefd op alles wat met deze game te maken had.

Na al deze jaren is het nog steeds een fantastische herinnering. Nadat ik meerdere games begon te spelen en ook wat meer kennis hierover kreeg ebde deze verliefdheid natuurlijk een beetje weg, maar Dragon Quest VIII bleef voor mij speciaal. Ik was dan ook even bang toen ik hoorde dat er een remake naar de 3DS kwam. Zou het erin kunnen slagen diezelfde magie naar de 3DS te kunnen brengen? Of eigenlijk, was het wel zo goed als dat ik mij herinnerde?

Allereerst zal het verhaal je misschien niet van je sokken doen blazen. De titel zegt het eigenlijk al, dit is de reis van de vervloekte koning. Jij speelt als een nameloze bewaker, die dient aan het hof van de koning. Op een dag wordt het kasteel echter vervloekt, waarbij jij de enige bent die niet vervloekt is. De koning is een monster, de prinses is een paard en het blijft lang onduidelijk wat er met de rest van de dienaren is gebeurd. Er rest je dus niets anders dan om samen met de koning, de prinses en een aantal andere bonte figuren, die zich later bij je groep voegen, op zoek te gaan naar een manier om de vloek op te heffen. De wereld is daarbij groot en compleet in 3D (niet de stereoscopisch 3D trouwens, daar doet deze game niets mee) maar verwacht geen open-world idee zoals bij Skyrim. Het verhaal leidt je in een rechte lijn langs alle plaatsen, waar je bepaalde problemen zult moeten oplossen voordat je verder mag. Zoals het een echte RPG betaamt mag je daarnaast de wereld wel gewoon verkennen, waar in de meest verre hoekjes natuurlijk wel items en geheimen verstopt liggen.

Het gevechtssysteem is daarnaast ook niets nieuws, maar heeft genoeg diepgang om je geïnteresseerd te houden. Net zoals zoveel traditionele RPG’s is Journey of the Cursed King volledig turn-based. Waar vroeger de gevechten willekeurig gebeurden lopen er nu door de gehele wereld monsters rond. Raak ze aan en je wordt geteleporteerd naar het gevecht, waar je een team van het monster dat rondliep en andere monsters zult moeten bevechten.  Daar heb je de standaard keuzes van aanvallen met je wapen, aanvallen door magie of vaardigheden, of verdedigen. Daarnaast kun je echter ook je “tension” verhogen, wat je doet door een beurt te wachten. De aanval die je dan later doet zal een stuk sterker zijn.  Vroeger veranderde je in een heuse Super-Saiyan als je dit achter elkaar bleef doen, maar dat hebben ze bij de 3DS-versie er helaas uitgehaald. Als je daarna genoeg experience hebt verzamelt ga je een level omhoog, waarbij je een aantal skill punten krijgt om te verdelen. Waar dit vroeger nog wel eens voor verwarring kon zorgen, staat er nu precies bij welke vaardigheden je vrijspeelt als je er genoeg punten insteekt. Hoewel dit niet erg uitgebreid is, kun je hierdoor wel de leden van je groep aanpassen op jouw speelstijl. Zo kun je bijvoorbeeld kiezen of Jessica zich volledig op magie werpt, of dat ze liever haar sexy uiterlijk gebruikt om de vijand te verleiden.

De wereld komt daarnaast prima tot zijn recht op de 3DS. Vanaf het moment dat je het spel opstart merk je dat het niet gewoon een port is. Het spel is daadwerkelijk aangepast voor de 3DS en alhoewel dat betekent dat het grafisch niet zo indrukwekkend is als het origineel, zijn er een aantal onderdelen verbeterd. Het spel is bijvoorbeeld een stuk sneller dan het origineel, waarbij ze sommige animaties die vooral veel tijd kosten (het pakken van je wapens aan het begin van het gevecht, het aftellen van je HP als je geraakt wordt) simpelweg hebben weggelaten. Ook verdien je meer goud tijdens gevechten en is er de aangename optie toegevoegd om de gevechten sneller te laten verlopen.  Natuurlijk merk je dit allemaal niet als je het origineel niet gespeeld heb, wat in dit geval alleen maar positief is. Het verhaal was al goed en dat hebben ze alleen maar beter gemaakt. Zo is er wat informatie toegevoegd om het verhaal meer naar voren te laten komen en zijn cutscenes duidelijker gemaakt.

Ook de muziek en voice acting zijn prima in orde. Mensen die de PS2-versie gespeeld hebben zullen hier wellicht wel wat veranderingen in kunnen ontdekken, zoals het bombastische orkest dat je reis op de tv vergezelde is helaas niet meegegaan naar de 3DS. Daar zijn blijkbaar zo hun redenen voor, en hoewel het je in het begin misschien wat opvalt, hebben de makers flink hun best gedaan om de muziek zo goed mogelijk na te maken. De voice acting is daarnaast van zeer hoge kwaliteit, waardoor elk personage een unieke persoonlijkheid meekrijgt. Een dikke bandiet die je met een dik Brits accent de hele game “Guv’” noemt? Ik reken het goed. De personage’s en achtergrondverhalen zijn sowieso allemaal wat absurd, maar dat zijn we inmiddels gewend van de Dragon Quest-serie.

Het enige minpunt wat ik kan verzinnen zijn de menu’s. Waar deze in de originele game makkelijk toegankelijk en blauw waren, hebben ze er hier voor gekozen om de meest standaard van de standaard menu’s te gebruiken. Niet alleen ziet het er hierdoor net uit alsof het bijgewerkt is in RPG Maker, maar ook het navigeren door de menu’s komt houterig en soms zelf ongemakkelijk over.

Als conclusie kan ik dus alleen maar zeggen dat nee, het is wellicht niet zo goed als mijn nostalgie mij deed geloven, maar Dragon Quest VIII: Journey of the Cursed King is na al deze jaren nog steeds een geweldige RPG. Het voelt aan als een “oude” RPG, waarbij de focus op het verhaal en zijn personages ligt in plaats van het ontdekken van een grote wereld met daarin van alles te doen. In een tijd waarin het format van Skyrim en Xenoblade het grootste deel van de RPG-releases uitmaken, voelt dit echter als een verademing.  Ben jij dus net als ik op zoek naar een lekker oud format waarin je met een party de wereld gaat redden?  Dan kan ik dit zeker aanraden. Het bied wellicht niet zoveel nieuws, maar wat het biedt, is goed uitgewerkt.

+ Verschillende punten uit het origineel verbeterd
+ Goed uitgewerkt verhaal dat goed tot zijn recht komt
+ Voldoende content uit het origineel, plus uitbreidingen.

– Het navigeren van de menu’s kan wat ongemakkelijk overkomen
– De muziek bevat niet het orkest uit het origineel.
Eindcijfer: 8.5